Άτιτλο – του Δ. Βούλγαρη

Η νύχτα μαύρη
Το φεγγάρι μια τρύπα
στον κρόταφο του ουρανού
να χάσκει παρθένα η πραγματικότητα

Ανέγγιχτη
Άφταστη

Με τα άλφα κεφαλαία
να της τρυπούν τη μήτρα

Ακυρώνει τον εαυτό της
Ξανά
Διακόπτεται

Τα βήματα μετρημένα
Προσχεδιασμένα
Παραπατούν
στη σκιά του γνωστού παραμυθιού

Πάλι θα ξημερώσει το ίδιο άδικα

Δ.Β