Γιατί αν δεν είσαι συνένοχος στο έγκλημα δεν σωπαίνεις

“στο μυαλό είναι ο στόχος, το νου σου, ε”
είναι αισχρό από μόνο του το πόσο “άνθρωποι” ένιωσαν σήμερα όλοι όσοι δήλωσαν σοκαρισμένοι από τον θάνατο του Βαγγέλη.
είναι αισχρό το πόσο ηρέμησε η “συνείδηση” τους επειδή ζήτησαν επαναφορά θανατικής ποινής.
σε μια κοινωνία που μας έχει εξ αρχής καταδικάσει σε αργό θάνατο και καθημερινά δολοφονεί και βιάζει ανθρώπινες ψυχές, που στη συνέχεια κανιβαλίζονται από ΜΜΕ και Κράτος, η θανατική ποινή δεν θα κανε διαφορά.
“Φάτε σκατά, κερνάει το Κράτος” Φάτε, φάτε ότι σας ταΐζει η τηλεόραση, φάτε ότι χέζουν μέσα στα κούφια κεφάλια σας, φάτε μέχρι να μπουκώσετε και να σκάσετε, κι έτσι να έχετε ένα άλλοθι για την εγκληματική σας σιωπή.
μεγάλωσα σε μια φυλακή σιωπής, που στην σκέψη να μιλήσω ο φόβος μου τρύπαγε το στομάχι και μου έλυνε τα γόνατα. Μέχρι που αγνόησα στομάχι και γόνατα και άφησα ελεύθερες όλες τις κραυγές μου.
Θυμάμαι πάντα τον καθωσπρεπισμό της κοινωνίας μας να βουλώνει στόματα. Στην ενδοοικογενειακή βία, στον βιασμό από τον θείο, στον ξυλοδαρμό, στο bullying, στη βία. Μια σαδιστική σιωπή που υποδείκνυε πόσο απολάμβανε τις κραυγές βοήθειας μέχρι που σώπαιναν γιατί πια τις είχε σβήσει ο θάνατος. Πόσο απολαυστική είναι τελικά τούτη η σιωπή και πόσο δείχνει την βαθιά και ένοχη επιθυμία να γίνεις για λίγο θύτης και να νιώσεις έτσι δυνατός;
Γιατί αν δεν είσαι συνένοχος στο έγκλημα δεν σωπαίνεις.
Γιατί αν δεν είσαι ίδιος με το τέρας, δεν το ‘χεις συνηθίσει.
Γιατί απλά, αν δεν είσαι φασίστας, δεν γουστάρεις τη βία.
Δεν σου φταίει η κυβέρνηση, δεν σου φταίει η κατσίκα του γείτονα, δεν σου φταίει το σύστημα. Δεν σου φταίξανε ποτέ. Είσαι κομμάτι τους και το θέλεις να είσαι, γιατί έτσι αυτοπροσδιορίζεσαι και είσαι κάποιος.
Την επόμενη φορά που θα σοκαριστείς λοιπόν μπροστά σε μια οθόνη για έναν τραγικό θάνατο, να θυμάσαι πως είσαι στην μεριά των δολοφόνων.

Ηλέκτρα Προσήλια