Οι εργαζόμενοι σκλάβοι των δρόμων μοιράζουν φυλλάδια, πίτσες και σουβλάκια.

Πόσες και πόσες φορές δυσανασχετήσαμε επειδή άργησε να έρθει η πίτσα ή τα σουβλάκια που παραγγείλαμε.

Πόσες και πόσες φορές σιχτιρίσαμε για τα διαφημιστικά φυλλάδια στην πόρτα μας.

Δυο επαγγέλματα αγνοημένα, κακοπληρωμένα και πλήρως απαξιωμένα.

Το να δουλέψει κάποιος ως ντελιβεράς ή σε φυλλάδια θεωρείται η έσχατη λύση. Και αυτό γιατί πρόκειται για εργασία ανασφάλιστη με πενιχρές αποδοχές (στην καλύτερη 3 ευρώ την ώρα), υπερβολική κούραση και αισχρές εργασιακές συνθήκες.

Το παιδί που φέρνει στην πόρτα σου το φαγητό που έχεις παραγγείλει, οδηγεί σε κρύο, βροχή, χιόνια, καύσωνα ατελείωτες ώρες, πληρώνοντας τη βενζίνη από την τσέπη του συχνά, υπομένει τη γκρίνια του πελάτη, τη γκρίνια του αφεντικού, για μισθό χαρτζιλίκι. Και αν τρακάρει με κάποιο άλλο Ι.Χ. στο δρόμο, ουδεμία κάλυψη έχει από τον εργοδότη.

Το παιδί που μοιράζει τα φυλλάδια περπατάει πάλι σε συνθήκες παντώς καιρού, κουβαλώντας το βάρος των φυλλαδίων, κι έχοντας στο κατόπι του ένα κατάσκοπο, εντεταλμένο του αφεντικού του, ο οποίος παρακολουθεί σε κάθε βήμα αν μοιράζει σωστά τα φυλλάδια… Συχνά ένα ποσό 50 ευρώ που αντιστοιχεί σε δουλειά 15νθήμερου δεν αποδίδεται εγκαίρως…

Φυσικά και στους δύο κλάδους η μαύρη εργασία αποτελεί καθεστώς αδιαμφισβήτητο.

Σε πολλές πόλεις οι εργαζόμενοι και στους δύο κλάδους αντίστοιχα έχουν δημιουργήσει συνδικαλιστικές ομάδες για την υπεράσπιση και την διεκδίκηση των εργασιακών δικαιωμάτων τους, ενάντια στην μαύρη και απλήρωτη εργασία όπως και την εργοδοτική αυθαιρεσία που αντιμετωπίζουν. Μέσα στην πλήρη αδιαφορία κοινωνίας και κράτους, αλλά και του πατροπαράδοτου γραφειοκρατικού συνδικαλισμού της χώρας. Δεν υπάρχει άλλωστε και άλλη διέξοδος μέσα σε ένα γενικότερο αντεργατικό πλαίσιο που ισχύει στην καθημερινότητα όλων μας.

Πριν λοιπόν δυσανασχετήσουμε για το αργοπορημένο φαγητό και το φυλλάδιο στην πόρτα ας ξανασκεφτούμε τη θέση μας. Απέναντι στους στους εργαζόμενους σκλάβους που τους τρώνε τα χιλιόμετρα, ή δίπλα τους;

Vectrum