Σε ενοχλεί; Συνήθισέ το

Το περασμένο καλοκαίρι επιστρέφοντας Κυριακή βράδυ στην άδεια σχεδόν πόλη από παραλία, αντικρίσαμε ένα θέαμα που έμοιαζε εξωπραγματικό και για τους τέσσερις μας, για διαφορετικούς λόγους για τον καθένα. Για μένα και άλλους δύο, ήταν έκπληξη αλλά ταυτόχρονα και ικανοποίηση. “Επιτέλους!”. Ήταν ένα ζευγάρι gay που περπατούσαν αγκαλιασμένοι και φιλήθηκαν τρυφερά πριν ανάψει το πράσινο για τους πεζούς στην διάβαση. Και τι άλλο πιο ζωντανό από ένα φιλί ερωτευμένων, σε μια πόλη νεκρή από τσιμέντο, ζέστη, αυτοκίνητα και φυλακισμένα μυαλά;

Ο τέταρτος όμως της παρέας αηδίασε και άρχισε να δυσανασχετεί. “Μα καλά μες στο δρόμο; δεν ντρέπονται; Στο κρεβάτι τους ας κάνουν ότι θέλουν.” Τα γνωστά… Αντίστοιχα περαστικοί δίπλα από το ζευγάρι – κυρίως κάτω από 24 χρονών – γύρισαν να κοιτάξουν σοκαρισμένοι και κάποιοι γιούχαραν. Το ζευγάρι όμως αδιαφόρησε και συνέχισε τον δρόμο του με το κεφάλι ψηλά. Κοιτάξαμε έντονα τους ομοφοβικούς με το “αίμα που βράζει”. Η αντίδρασή τους ήταν να σκύψουν το κεφάλι με ντροπή και να πάψουν κάθε κοροϊδευτική αντιμετώπιση προς το ζευγάρι, που μέχρι πριν λίγο επιδείκνυαν με “αντρίλα”. Το ίδιο και ο ομοφοβικός στο αυτοκίνητο. Μουγγάθηκε όταν συνειδητοποίησε πως τα σχόλιά του βρήκαν όχι απλά τοίχο αλλά την πλήρη απόρριψη και απομόνωση της παρέας του.

Σε άλλη περίπτωση, σε καφετέρια στην παραλία της πόλης, όταν τρανς έκατσε σε τραπέζι για καφέ, αντιμετώπισε γιουχάρισμα, υβριστικά και χυδαία σχόλια από διπλανή παρέα μαθητών. Αντιμετώπισε όμως και την αδιαφορία και την απαξίωση και άλλων θαμώνων, μεγαλύτερων σε ηλικία. Το αποτέλεσμα ήταν να αποχωρήσει. Έτσι αποκαταστάθηκε η “προσβολή στον ανδρισμό” και τον καθωσπρεπισμό των θαμώνων, η “κανονικότητα” που διαταράχτηκε για λίγα λεπτά.

“Μα είναι αφύσικο. Αντιμετωπίζονται έτσι γιατί προκαλούν με την εμφάνισή τους. Δεν παραδέχονται ότι έχουν πρόβλημα. Προβάλλονται οι gay στις τηλεοράσεις. Αν δεν είσαι gay δεν βρίσκεις δουλειά στη showbiz.” και άλλα πολλά παρόμοια είπε κάποιος σχολιάζοντας το περιστατικό.

Δυστυχώς δεν πρόκειται για μειοψηφίες απόψεων και αντιδράσεων. Είναι η κοινωνία που βρωμάει από ομοφοβία, ρατσισμό και φασισμό. Ποιος ορίζει τι είναι κανονικό και φυσικό; Ποιος καταδικάζει την επιλογή και την ερωτική διάθεση; Ποιος υψώνει το δάχτυλο να καταδείξει τον διαφορετικό, άρα και απειλητικό, προσβλητικό, προβληματικό, ενοχλητικό; Ποιος λυσσάει να στερήσει ελευεθερία; Είναι ο καθημερινός καθωσπρέπει πολίτης, ο μικροαστός νοικοκυραίος, ο αχόρταγος καταναλωτής και φερέφωνο του ολοκηρωτικού συστήματος της κυριαρχίας – πατριαρχίας. Είναι ο ματσό έφηβος που ξεχειλίζει αντρίλα και μπορεί να συζητήσει μόνο για κώλους, βυζιά, μπάλα και φράγγα. Ο νοικοκύρης που αγοράζει γυναίκες θύματα trafficking για την ικανοποίηση με μικρό χρηματικό αντίτιμο των πιο άρρωστων, κομπλεξικών συμπλεγμάτων του, φαντασιώσεων και επιθυμιών που δεν τολμά να εκφράσει. Είναι το αφεντικό που κακοποιεί σεξουαλικά την υπάλληλο, την στιγμή που νιώθει πως μπορεί να ασκεί εξουσία πάνω της, πως μπορεί να κυριαρχήσει πάνω της. Είναι ο νοικοκύρης που χτυπά τη σύζυγό του, που τη βιάζει καθώς την θεωρεί δεδομένη τουαλέτα της καύλας του, που χτυπάει τα παιδιά του γιατί έτσι έκανε κι ο δικός του πατέρας. Είναι ο θρησκευόμενος με τους μεγάλους σταυρούς και τις νηστείες. Είναι αυτός που δεν σκέφτηκε ποτέ τι του σερβίρει  τηλεόραση. Ο ίδιος που στα ταλαιπωρημένα πρόσωπα μεταναστών και προσφύγων, που δραπετεύουν από την κόλαση με μοναδικό σκοπό του αγώνα τους την επιβίωση, βλέπει απειλή, προσβολή και αηδιάζει καθώς τους θεωρεί κατώτερους από τον ίδιο. Είναι η αναπαραγωγή προτύπων της πατριαρχίας. Είναι ο φασίστας. δεν χρειάζεται καν να έχεις ψηφίσει Χρυσή Αυγή για να είσαι φασίστας. Μια ολόκληρη κοινωνία πλήρως υποταγμένη που προσφέρεται θυσία στις μυλόπετρες του καπιταλισμού και αναπαράγει την πατριαρχία, αγωνίζεται πάση θυσία να επιβάλλει την κυριαρχία πάνω σε ότι θεωρείται από το σύστημα διαφορετικό, να το φιμώνει, να το απομονώνει, να του στερεί κάθε ελευθερία. Φασισμός.

Πρόσφατα σε πάρτυ φοιτητικής παράταξης ομάδα υπερασπιστών της αντρίλας επιτέθηκε λεκτικά και σωματικά σε ζευγάρι gay που φιλήθηκε. Όταν κλήθηκαν να αποχωρήσουν, αγανακτισμένοι φώναζαν “μα είναι πουστ@ρες”. Τύπου ‘μα είστε όλοι τυφλοί; Δεν βλέπετε ότι έχουμε δίκιο;” Και όμως αυτοί οι τραμπούκοι δεν πήγαν σε κάποιο πάρτυ νεολαίας ακροδεξιού ή νεοφιλελεύθερου συντηρητικού κόμματος, αλλά σε πάρτυ αριστερής φοιτητικής παράταξης.

Ο συντηρητισμός, η ομοφοβία, η πατριαρχία, η επιβολή εξουσίας – κυριαρχία, ο σεξισμός, η ματσίλα – αντρίλα, είναι στερεότυπα του συστήματος κυριαρχίας που αναπαράγονται μέσα στο σύνολο της κοινωνίας. Δυστυχώς δεν παύει η αναπαραγωγή τους άμεσα ή έμμεσα ακόμη και μέσα σε ομάδες που παλεύουν ενάντια στο σύστημα κυριαρχίας. Και αυτό γιατί η πολιτική συνειδητοποίηση και αποβολή αυτών των στερεοτύπων μέσα από την ίδια την ζωή μας, την καθημερινή μας λειτουργία και συμπεριφορά, δεν απαιτεί μόνο ιδεολογική – πολιτική επιμόρφωση μέσα από βιβλία και “πεφωτισμένους καθοδηγητές”, αλλά και προσωπική και συνεχή πάλη του ίδιου του ατόμου προς αυτή την κατεύθυνση – συνειδητοποίηση.

Αντίστοιχα, σε επίπεδο αντιμετώπισης αυτών των στερεοτύπων μέσα στους ίδιους κύκλους αναπαραγωγής τους, είναι απαραίτητη τουλάχιστον σε πρώτο επίπεδο η κοινωνική απομόνωση των εκφραστών τους. Θα συνέχιζαν να γιουχάρουν οι περαστικοί και πιο έντονα, ίσως συνέχιζαν και σε σωματική βία, αν δεν αντιμετώπιζαν την απομόνωση από το μέρος των περαστικών στο αυτοκίνητο. Οι θαμώνες της καφετέριας δεν θα τολμούσαν να συμπεριφερθούν έτσι, αν γύρω τους αντιμετώπιζαν την κατακραυγή των υπολοίπων. Στο πάρτυ δεν θα τολμούσαν να επιτεθούν στο ζευγάρι αν είχαν εξ αρχής ως δεδομένο πως οι ίδιοι είναι οι μη αποδεκτοί εκεί. Όμως κανείς δεν κουβαλάει μια ταμπέλα που αναβοσβήνει στο μέτωπο δηλώνοντας τι είναι. Ακόμη όμως και αν δεν υπάρχει ως δεδομένο από πριν, μπορεί να υπάρξει επιτόπου. Όπως ένας βιαστής δεν θα βιάσει αν δεν ξέρει από πριν πως θα έχει συγκάλυψη από την μικρή του ομάδα ή τοπική κοινωνία, έτσι και ο ομοφοβικός δεν θα επιτεθεί αν δεν γνωρίζει πως θα έχει δεδομένη την αποδοχή – επιβράβευση από την παρέα – κύκλο – τοπική κοινωνία, όπου ανήκει ως αγελαίο ζώο.

Και αν η ερώτηση είναι τι ενοχλεί, η επιλογή οποιουδήποτε στο σώμα του και τις σχέσεις του ή το μίσος, και χρειάζεστε χρόνο για να απαντήσετε, να έχετε ως δεδομένο ότι ενοχλείτε ήδη αρκετά οι ίδιοι.

Κι αν σας ενοχλεί αυτό, να το συνηθίσετε.

Vectrum