Οργή για τη δολοφονία τρανς ακτιβίστριας στην Τουρκία

Σε πορεία ενάντια στα εγκλήματα μίσους κατά των τρανς την Κυριακή στην Κωνσταντινούπολη καλούν οργανώσεις της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας της Τουρκίας, ζητώντας απονομή δικαιοσύνης για την δολοφονία της τρανς ακτιβίστριας Hande Kader, την οποία βίασαν και μετά την πυρπόλησαν.

Το σώμα της 22χρονης Hande Kader βρέθηκε απανθρακωμένο και ακρωτηριασμένο στη γειτονιά Zekeriyaköy της Κωνσταντινούπολης στις 12 Αυγούστου. Η Kader ήταν μια τρανς γυναίκα και ακτιβίστρια υπέρ των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤΚΙ και συμμετείχε σε αρκετές διαμαρτυρίες. Μία από τις φωτογραφίες της που κάνει το γύρο του διαδικτύου τη δείχνει στην πρώτη γραμμή του Gay Pride της Κωνσταντινούπολης τον Ιούνιο του 2015, όπου αστυνομικοί είχαν διαλύσει την πορεία υπέρ των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤΚΙ στην Τουρκία.

Η δολοφονία της Kader δεν είναι ούτε το πρώτο ούτε το τελευταίο έγκλημα μίσους κατά της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας στην γειτονική χώρα. Μόλις δύο εβδομάδες πριν από τη δολοφονία της Kader, ο gay Σύρος πρόσφυγας Muhammad Wisam Sankari βρέθηκε αποκεφαλισμένος σε μια περιοχή αρκετά μίλια μακριά από το σημείο όπου ανακαλύφθηκε και το σώμα της Kader.

Το δίκτυο LGBTI+ της Κωνσταντινούπολης και η επιτροπή του Pride Week ζητούν την απονομή δικαιοσύνης για την Kader, ενώ καλούν σε πορεία στις 7 το απόγευμα της Κυριακής στην Κωνσταντινούπολη προκειμένου να πουν ένα μεγάλο όχι στην τρανσφοβία.

indicator

13962703_1273527556020571_3457515962227519102_n

My name is Hande. I am a transexual woman who was so unfortunate to live in such an unjust world and struggle in such a country that wanted to oppress my body, to politicize my existence and to silence down my voice.

But I did not allow them to silence me down. Here in this photo I stand firm in last year’s gay pride in Istanbul. I am keeping my head up despite my tearful eyes. My existence is nothing but a resistance to the social and political oppression that surrounds me around.

I am a sex worker, as many trans women are. Although the society has tried to exclude me, despising my way of life, here I stand questioning the sexist discrimination against me, demanding respect for my body.

No more tear gas, water canons, no more prosecutions for me. My smile and tears are all gone now.

I am victim of the praised masculinity that has grown up in this society as a terrible sickness finally making it gangren. I am a victim of your ethical values that serve the political interests of rulers and patriarchs that boiled up the “hate” that burned me alive.

My murder is not a simple murder, it is a political crime. The misogny and transphobia are the beasts that have killed me with cold blood.

Yet, do not you see? You are me and I am you! If you still breath, then how can I really die?