ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ-ΠΟΡΕΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ ΝΕΕΣ (CIS-)ΣΕΞΙΣΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΡΑΝΣΜΙΣΟΓΥΝΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ

Καμία ανοχή στο τρανσμισογυνισμό και το cis-σεξισμο
(και στα εξάρχεια και παντού…)

Εξάρχεια 4 παρά ξημερώματα πεμπτης 2/2, καθώς είχα χάσει το λεωφορείο και είπα να κάνω μια βόλτα στα εξάρχεια μέχρι να περάσει η ώρα, -φυσικά ακόμα και οι χαλαρές βόλτες είναι αντρικό προνόμιο- σε κάποια στιγμή περπατώντας στην εμμανουήλ μπενάκη και τζαβέλλα ειδα 10 τύπους, 10 άντρες να κάθονται και να συζητούν. Η πρώτη επίθεση ήταν αρχικά λεκτική λέγοντας μου που πάει το τραβέλι και αποκαλώντας με πούστη. Εγώ το αγνόησα και συνέχισα να περπατάω μέχρι που κάποιος από αυτούς με πήρε από πίσω, με έσπρωξε και αποκαλώντας με τραβέλι μου είπε να του δώσω το κινητό μου και άρχισε να μου το τραβάει από τα χέρια. Εγώ αντιστάθηκα και του έκοψα μια μπουνιά. Μετά ήρθαν άλλοι 4 από αυτούς κρατώντας μου τα χέρια και σπρώχνοντας με, τραβώντας μου τα ρούχα. Eγώ συνέχισα να αντιστέκομαι οσο μπορούσα ρίχνωντας στον έναν μια κλωτσιά.

Εν τέλει μου έσκισαν ενα τσαντάκι απο τον ώμο και όταν άρχισα να φωνάζω απομακρύνθηκαν προς τα πίσω. Εγώ κατευθύνθηκα προς τα πάνω τους, φωνάζοντας τους να μου δώσουν πίσω το τσαντάκι μου, και βγάζοντας μαχαίρι μου είπαν πως αν τους πλησιάσω θα με σκοτώσουν, οπότε απλά απομακρύνθηκα και τους άφησα στην ησυχία τους να συνεχίζουν να αράζουν.

Ωστόσο δεν το εξέλαβα σα μια δική τους νίκη καθώς δεν κατάφεραν ούτε να με τραυματίσουν σωματικά, ούτε να μου κλέψουν κατι σημαντικό πέρα από το τσαντάκι μου το οποίο ήταν σχεδόν άδειο. Αλλά πέρα απο την κίνηση του ψειρίσματος, δεν πρέπει να εστιάζουμε σε αυτό, αλλα στα κίνητρα που τους έκαναν να επιτεθούν συγκεκριμένα σε μένα, όντας άτομο ορατό ως τρανς θηλυκότητα ευάλωτη στους αρρενωπούς μηχανισμο΄τς, ως “τραβέλι” σύμφωνα με τους ίδιους, μια πράξη επιβολής του κυρίαρχου προς το “Άλλο”.
Γιατι φυσικά στην πατριαρχία τα τρανς γυναικεία σώματα και τα μη cisgender σώματα που είναι καταγεγραμμένα ως αντρικά δέχονται συνεχής δαιμονοποίηση και στιγματισμό γιατι διαβαζόμαστε ως θηλυκά σώματα που σύμφωνα με το πατριαρχικό σύστημα προδώσαμε την αντρική ταυτότητα που αποτελεί το κέντρο της υπεροχής, την κυρίαρχη ταυτότητα.

(Να σημειώσω οτι τους περισσότερους απο αυτούς τους ξέρω, πρόκειται για ”συντρόφους” άτομα που βλέπω σε πορείες και καταλήψεις,να τονίσω οτι δεν ειναι οργανωμένα μέλη σε κάποια κατάληψη του χώρου απλα τα εχω εντοπίσει σαν παρουσίες ).

Εμείς απο την μεριά μας πιστεύουμε οτι η ελευθερία μας ξεκινάει εκεί που σταματάει η ελευθερία του άλλου (επανοηματοδοτώντας αυτην την φιλελεύθερη φράση και μετατρέποντας την σε αντιφασιστική, φεμινιστική, χειραφετητική), η ελευθερία μας ξεκινάει όταν τέτοια άτομα βρεθούν μαχαιρωμένα και τρία μέτρα κάτω απο το χώμα.

Το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε προς το παρόν ειναι να διαδίδουμε τέτοιου είδους περιστατικά και να οργανώνουμε μαζικές δυνατές απαντήσεις.

Η τρανσφοβία, ο cis σεξισμός, η ομοφοβία και η κουλτούρα του βιασμού σαν μορφές εξουσίας πάνω σε σώματα μη κυρίαρχων ταυτοτήτων, δεν θα εξοντωθούν απο μόνα τους, και σίγουρα ούτε με ειρηνικούς-πασιφιστικούς τρόπους.

Θά’μαστε πάντα οι μάγισσες που δεν θα καταφέρετε να κάψετε.

Αυτό είναι το κείμενο με το οποίο επικοινώνησε μια από μας το βίωμα της, τη σιχαμένη βια που δέχτηκε. Με αφορμή αυτό το συμβάν μαζευτήκαμε φεμινιστες/τριες/τ#ς, queer, antifa, αναρχικοι/ες/#ς και αντιεξουσιαστες/τριες/#ς για μια συγκέντρωση πορεία για να δείξουμε ότι δεν πρέπει να υπάρξει στο μέλλον καμιά ανοχή σε τετοια περιστατικά. Κανένα άτομο που δέχεται πατριαρχική βία δεν πρέπει να μένει μόνο, κανένα χτυπημα δεν πρέπει να μείνει αναπάντητο. Στην ελληνική΄κοινωνία όλοι οι θεσμοί και οι χώροι είναι δομημένοι για να διασφαλιζουν τη διαφάνεια του προνομίου των straight, cis ελλήνων αρτιμελών αντρών, κάθε διαφορετικό υποκείμενο μεταναστ(ρι/#)ων, τρανς, γυναικων, nοn binary, ανάπηρων, χρηστών ουσιών βιώνει μια σειρά απειλών, στιγματισμών και αποκλεισμών. Όσες από μας είμαστε τρανς θηλυκοτητες και έχουμε καθημερινή εμπειρία τρανσμισογυνισμού βλέπουμε σε τέτοια συμβάντα το αποκορύφωμα μιας νόρμας. Όλες οι αντιδράσεις όταν γίνεται ορατή η ταυτότητα μας, τα βλέμματα, τα χαχανητά, οι ειρωνείες, η μετατροπή των υπάρξεων μας σε αστείο, οι αποκλεισμοι απο τις περισσότερες εργασίες, οι τρανσμισογυνικές βρισιές, οι απειλές βίας ή η σωματική βία δεν είναι παρά μέρος της συναισθηματικής, ηθικής, οικονομικής ακόμα και φυσικής μας εξόντωσης, ως κάποια σώματα που η ύπαρξη μας υπονομεύει την οικομομία σημασιών κι επιθυμιών που επιβάλλουν η πατριαρχία και η ανδρική κυριαρχία.

Αλλά γενικότερα ζούμε σε μια κοινωνία ασφυκτικά cis-σεξιστική που επιβάλλει ισχυρές κυρώσεις σε όσα υποκείμενα δεν ταυτίζονται με το φύλο που τους αποδόθηκε καταναγκαστικά στη γέννηση και με τη συμβατική εκφραση κι επιτέλεση που αντιστοιχεί σε αυτό. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να αντιπαρατεθούμε με το σύνολο των κανονιστικών ρυθμίσεων για τα φύλα που διέπουν την κοινωνία μας. Τα φύλα δεν ορίζονται απ’ την ανατομία και τη βιοχημεία του σώματος ούτε απ’ τους αυθαίρετους ετεεροπροσδιρισμούς των γιατρών και του κράτους στη γέννηση ενος ατόμου. Τα φύλα δεν ειναι μονο 2, άντρας και γυναίκα. Κάποια από μάς συμφωνούμε σε όλη μας τη ζωή με το φύλο που μας αποδόθηκε και είμαστε αποκλειστικά αυτό, κάποια άτομα όχι γι’ αυτό είμαστε μη- cis και τρανς. καποια άτομα είμαστε και άντρες και γυναίκες, καποια τίποτα απ’ τα 2 γιατί βιώνουμε τελείως διαφορετικά το/τα φύλο/α τους καποια έχουμε ουδέτερο φύλο, καποια είμαστε αφυλα. Ορισμένα έχουμε σταθερές και και κάποια μεταβαλλόμενες εμφυλες υποκειμενικότητες στο χρόνο. Είναι δικαίωμα μας να επεμβαίνουμε στο σώμα μας για να νιώθουμε άνετα με αυτό και την εμφυλη ή άφυλη σημασιοδότηση του, αλλά δεν καθορίζει οποιαδήποτε επέμβαση και ανατοποθέτηση ορμονών το/τα φύλο/α μας ή την έλλειψη τους. Το/τα φύλο/α ή η απουσία του δεν είναι παρά ένα βασικο στοιχείο της ενσωματης υποκεμενικής εμπειρίας μας με το οποίο νιώθουμε μια ισχυρή επιθυμία να ταυτιστούμε και να προσδιοριστούμε και ο αυτοπροσδιορισμός μας πρέπει να είναι σεβαστός απ’ όλς. Το να μην υποθέτουμε το φύλο καποι# πριν το επικοινωνήσει με κάποιο τρόπο, να σεβόμαστε τα άρθρα και τα ονόματα με τα οποία θέλει το κάθε άτομο να τ’ απευθύνονται, να μη στιγματίζονται κι εξωτικοποιούνται οι επιτελέσεις, η εμφάνιση, τα σώματα ανθρώπων που δεν ταιριάζουν με το έμφυλο δυϊσμό και της cis-κανονικότητα είναι βασικά βήματα για την απελευθερωση όλων μας απο τις νορμες και για να μην καταπιεζόμαστε όσοι/ες/# είμαστε μη-cis και τρανς άτομα είτε είμαστε εντός είτε εκτός του έμφυλου διπόλου.

Η παραγωγή μιας σχεσιακότητας και συνύπαρξης χωρίς κράτος, ιεραρχίες κι ετεροκαθορισμούς απαιτεί να σεβόμαστε τη διαφορετικοτητα των σωμάτων και να συσχετιζόμαστε με γνώμωνα τη διεύρυνση της ελευθερίας όλων. Ο αγώνας και η δράση όλων μας ενάντια στην πατριαρχία πρέπει να είναι συνεχής, έτσι ώστε για κάθε σεξιστική, τρανσμισογυνική, ομοφοβική επίθεση, καθε βιασμό να υπάρχει μια απάντηση με τα μέσα που επιλέγουν τα εκάστοτε υποκείμενα που τη δέχονται: σωματική αντιβία, συγκεντρώσεις έξω απο μαγαζια και σπίτια δραστών, δημόσια διαπόμπευση τους κλπ… Nα παράγουμε λόγους και σχέσεις, να διοργανώνουμε εκδηλώσεις και να δημιουργούμε χώρους που οι αποκλεισμοί και οι διακρίσεις να μην είναι καν διανοήσιμες πρακτικές. Ο αγώνας μας για να έχει αξία και αποτελεσματικότητα πρέπει να εναντιώνεται σε κάθε μορφή καταπίεσης είτε βασίζεται στο φύλο, είτε στο έθνος/φυλή, είτε στην οικονομία, είτε στην αρτιμέλεια και στη νευροτυπικότητα, είτε στη νηφαλιοκρατία χωρίς να υποβαθμίζει και να αποσιωπεί κανένα σύστημα εξουσίας. Θέλουμε στο δημόσιο χωρο και παντού δύναμη σε όσα σώματα αστυνομεύονται για την επιθυμία τους και τις υπάρξεις τους. Ο δρόμος να παρθεί πίσω απ’ όλους/ες/#ς αυτους/ες/#ς που τον στερούνται και βιώνουν απειλή από το κυρίαρχο: τους/τις/τ#ς μεταναστες/τριες/τ#ς, τις γυναίκες, τα πρεζάκια, τους πούστηδες, τις λεσβίες, τις τσούλες, τους/τις/τ#ς χοντρούς/ες/#ς, τα τραβέλια, τα λούμπεν απ’ όλα τα υποκείμενα που διωκόμαστε απ’ τη βία της καπιταλιστικής , της ελληνοχριστιανικης και της πατριαρχικής ασφυξίας.

ΝΑ ΟΠΛΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΜΙΣΗ ΜΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΣΥΖΗΤΙΕΤΑΙ
ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΤΕ ΘΑ ΤΣΑΚΙΖΕΣΤΕ

ΔΕΝ ΣΑΣ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ ΣΑΣ ΨΑΧΝΟΥΜΕ

ΚΑΜΙΑ ΣΕΞΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΤΡΑΝΣΜΙΣΟΓΥΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ-ΠΟΡΕΙΑ
ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ ΝΕΕΣ (CIS-)ΣΕΞΙΣΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΡΑΝΣΜΙΣΟΓΥΝΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ

Σάββατο Ο4/03/2017 ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ στις 18:00

Εξεγερμένες Ανωμαλιάρες