Με εκκένωση απειλούνται 3 κατάλήψεις

Με εκκενώσεις απειλούνται δύο καταλήψεις στέγης η γυναικεία Κατάληψη “Cyklopi” (Cat’s spirit / Women’s Squat) στην Ζωοδόχου Πηγής 119 στα Εξάρχεια που λειτουργεί από τον Απρίλιο του 2016, η κατάληψη στέγης μεταναστ@ν City Plaza που λειτουργεί επίσης από τον Απρίλιο του 2016 και η Κατάληψη Παπουτσάδικο στο Χαίδάρι που λειτουργεί από το 2011.

H Cyclopi είναι κατάληψη στέγης γυναικών. Γυναικών κακοποιημένων από την πατριαρχία και τον σεξισμό, από διάφορους τόπους. Είναι μια ανάσα ελευθερίας για τις γυναίκς που στεγάζονται και για τις γυναίκες που επισκέπτονται την κατάληψη.

Για το City Plaza πρόκειται για την δεύτερη εντολή εκκένωσης. Ενώ και στις 3 περιπτώσεις είχαν προηγηθεί μυνήσεις από τους ιδιοκτήτες των κτιρίων που ζητούσαν την εντολή εκκένωσης.

Φαίνεται πως η κυβέρνηση επιθυμεί να σπάσει ρεκόρ εκκενώσεων καταλήψεων. Τέτοιο ζήλο δεν έχουμε ξαναδεί. Από την άλλη την στιγμή που για κάθε άτομο από εμπόλεμη ζώνη, χώρα ακραίας φτώχειας και εξαθλίωσης που περνάει τα σύνορα αναζητώντας το αύριο και οι ΜΚΟ και το κράτος επιδοτούνται για την διαχείριση του εγκλεισμού του, οι καταλήψεις που στεγάζουν μετανάστριες, μετανάστες σε αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης αποτελούν πρόβλημα στα κρατικά ταμεία. Μην ξεχνάμε το Οργανοτροφείο ή Δρακοπούλου στην Αλκιβιάδου, την Καρόλου Ντηλ, την φοιτητική στη Νίκης και αρκετές ακόμη καταλήψεις στέγης και με ακόμη πιο πρόσφατα παραδείγματα πανελλαδικά…

Από την άλλη ο αγώνας που δίνεται μέσα στις καταλήψεις στέγης ώστε καμιά γυναίκα και κανένα άτομο οποιαδήποτε ηλικίας να μην κινδυνεύσει, να μην πεινάσει, να μην κρυώσει, να έχει νερό για μπάνιο και γάλα για τα βρέφη, να έχει στέγη, είναι ένας αγώνας αλληλεγγύης που δεν δίνουν οι ΜΚΟ στα camps, που δεν δίνουν οι κρατικοί υπάλληλοι. Είναι ένας αγώνας για τα αυτονόητα που χρειάζεται κάθε άτομο για να ζήσει και αυτό έρχεται σε ρήξη με τα συμφέροντα του κράτους: όλα τα άτομα πρέπει να βρίσκονται στην απόλυτη εξαθλίωση και το κράτος να επιδοτείται για να διαχειρίζεται τύποις την εξαθλίωση, με σκηνές στο χιόνι, γυναίκες να κακοποιούνται σεξουαλικά και ψυχολογικά, παιδιά χωρίς φαγητό, καθημερινές μερίδες τροφής ρύζι και πατάτες, χωρίς φαρμακευτική και ιατρική περίθαλψη, χωρίς καμιά ασφάλεια στις καθημερινές ανάγκες. Γιατί για το κράτος η στέγαση αναγκών και επιθυμιών είναι πρόβλημα.

«Εδώ ‘ναι ένας κόσµος τόσο εκπληκτικός που µέσα στην αφθονία κανείς πεθαίνει,
µέσα στη σιτοδεία ζει
οι άνθρωποι τριγυρίζουν στα προάστια σαν πεινασµένοι λύκοι, εξαντληµένοι λύκοι,
οι σιταποθήκες είναι κλεισµένες,
οι σιταποθήκες γιοµάτες ως απάνω.
Τα υφαντουργεία µπορούν να φτιάχνουν τόσα µεταξωτά υφάσµαταπου να σκεπαστεί ο δρόµος από τη γη ως τον ήλιο,
κ’ είναι οι άνθρωποι ξυπόλυτοι
κ’ είναι ολόγυµνοι οι άνθρωποι.
Εδώ ‘ναι ένας κόσµος τόσο εκπληκτικός
που τα ψάρια πίνουνε καφέ
τα νεογέννητα δε βρίσκουνε γάλα.
Τρέφουν τους ανθρώπους µε λόγια
και µε πατάτες τους χοίρους».
Ναζίµ Χικµέτ

Vectrum