Σαν όνειρο μέσα σε όνειρο…
Σβηστά τα φώτα ανοιχτό παράθυρο κι έξω η βροχή. Έξω το τίποτα. Μονάχα ένας κοκκινόμαυρος ουρανός που σκίζεται από αστραπές. Αστραπές που φωτίζουν τα σκοτάδια για δευτερόλεπτα. Κι αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα είναι που δεν θες να τα μοιραστείς με κανέναν. Έτσι άπληστα κι αχόρταγα να ρουφάς στιγμές μοναδικές μόνο για σένα. Μόνο γιατί αυτές οι στιγμές σκίζουν τα σκοτάδια μέσα σου αστραπιαία χωρίς να το επιλέξεις, χωρίς να το ορίζεις. Φυσικά και απλά, μονάχα με τη μουσική της βροχής και του αέρα. Σαν όνειρο μέσα σε όνειρο…