Τους κλείδωσαν σε βαγόνι και τους γύρισαν πίσω στην Ελλάδα
Βρέθηκαν κλειδωμένοι σε τρία βαγόνια με εμπορεύματα μαζί με άλλους 90 πρόσφυγες, να κατευθύνονται προς τη λάθος κατεύθυνση: πίσω στην Ελλάδα από όπου αναχώρησαν
Πρόσφυγες στο σιδηροδρομικό σταθμό της Θεσσαλονίκης | AP Photo/Giannis Papanikos
Έπειτα από μια Οδύσσεια επτά μηνών, η Ντία Κασάμ και οι δυο γιοι της νόμιζαν ότι επιτέλους φθάνουν στη Γερμανία, σιδηροδρομικώς, μέσω Σερβίας, για να ενωθούν με την υπόλοιπη οικογένεια- τον σύζυγο και τα άλλα δύο παιδιά που βρίσκονται ήδη στη Γερμανία. Βρέθηκαν, όμως, κλειδωμένοι σε τρία βαγόνια με εμπορεύματα μαζί με άλλους 90 πρόσφυγες, να κατευθύνονται προς τη λάθος κατεύθυνση: πίσω στην Ελλάδα από όπου αναχώρησαν.
Την ώρα που η Ε.Ε. παλεύει να καταλήξει σε μια συμφωνία για τη δίκαιη κατανομή των μεταναστών που αιτούνται άσυλο στις χώρες-μέλη, οι πρόσφυγες έχουν αφεθεί στην τύχη τους να αντιμετωπίσουν την πανάκριβη και χαοτική πραγματικότητα του ξεριζωμού τους και της φυγής από τον πόλεμο και τη φτώχεια.
Η Ντία Κασάμ, πρόσφυγας από τη Συρία, σε ξενοδοχείο κοντά στη Θεσσαλονίκη | AP Photo/Giannis Papanikos
Η διαδρομή που ακολούθησε η Κασάμ ήταν η συνηθισμένη: έφυγε από το σπίτι της στη Δαμασκό για τον Λίβανο και από εκεί αεροπορικώς πήγε στην Τουρκία, όπου πέρασε περίπου επτά μήνες με τους δυο γιους της 7 και 19 ετών πριν καταφέρει να περάσει με δουλεμπορικό στη Λέσβο.
Όταν πάτησε σε ελληνικό έδαφος, η Κασάμ και τα παιδιά της κινήθηκαν βόρεια και πέρασαν τα σύνορα με τα Σκόπια, όπου επιβιβάστηκαν- μαζί με την υπόλοιπη ομάδα που ταξίδευε μαζί τους, σε ένα τρένο που οι Αφγανοί δουλέμποροι τους είπαν ότι έχει προορισμό την Σερβία.
Αφού παρέμειναν όμως επί επτά ώρες κλειδωμένοι στο βαγόνι, κατάλαβαν ότι κινούνταν προς την λάθος κατεύθυνση- πίσω στην Ειδομενή του Κιλκίς.
Εξαντλημένοι οι περισσότεροι, πέρασαν τη νύχτα τους σε ξενοδοχεία κοντά στη Θεσσαλονίκη, για να μπορέσουν και τα παιδιά τους να ξεκουραστούν και να σκεφτούν τι θα κάνουν στη συνέχεια.
«Ο σύζυγός μου είναι νεφροπαθής και κάνει αιμοκάθαρση… Ποιος θα φροντίσει τα παιδιά μου;» αναρωτήθηκε η 40χρονη Κασάμ, μιλώντας στο Associated Press. «Στην κατάσταση που είναι οδεύει προς τον θάνατο και εγώ δεν θα είμαι στο πλευρό του».
Οι Σύροι που φθάνουν στην Ελλάδα δικαιούνται αυτομάτως προσωρινή άδεια παραμονής, αν και ελάχιστοι είναι αυτοί που θέλουν να μείνουν σε μια χώρα γονατισμένη από τα χρέη και χωρίς δουλειές.
Ωστόσο αυτή η προσωρινή άδεια τους απαγορεύει να χρησιμοποιούν τρένα ή λεωφορεία για να διασχίζουν τα σύνορα.
Έτσι η Κασάμ και τα παιδιά της ξεκίνησαν αυτό το σκέλος του ταξιδιού με τα πόδια: «Μας πήρε πέντε ώρες…. και είχα το μεγαλύτερο διάστημα τον 7χρονο γιο μου στην αγκαλιά μου. Τα πόδια μου άρχισαν να πρήζονται»
Όταν έφθασαν στα Σκόπια, η Κασάμ αρνήθηκε να πληρώσει τους δουλεμπόρους πριν φθάσουν στον προορισμό τους: «Γι αυτό άρχισαν να χτυπάνε τον 19χρονο γιο μου… Κι άλλοι ξυλοκοπήθηκαν, έξω από το τρένο. Η αστυνομία παρακολουθούσε από απόσταση και δεν έκανε τίποτα».
Με αυτό τον τρόπο πολλοί πείστηκαν να πληρώσουν- όχι όμως και η Κασάμ.
Ο 24χρονος πρόσφυγας από τη Συρία, Ντερκάμ και η σύζυγος του | AP Photo/Giannis Papanikos
Ο 24χρονος Ντερκάμ και η 19χρονη σύζυγός του, που είχαν ξεκινήσει από την πόλη Φαλούτζα στο Ιράκ, πλήρωσαν 1.400 ευρώ για μια θέση στο βαγόνι: «Κλείδωσαν τις πόρτες στις 3 τα ξημερώματα και το τρένο παρέμεινε ακίνητο μέχρι τις 10 το πρωί. Με το ζόρι αναπνέαμε» είπε ο Ντερκάμ. «Οι γυναίκες και τα παιδιά έκλαιγαν…. Έκανε αφόρητη ζέστη. Ηταν τραγική η κατάσταση».
Ο Σύρος πρόσφυγας Μοχάμεντ με τον 5χρονο γιο του | AP Photo/Giannis Papanikos
Ενας άλλος μετανάστης, ο 32χρονος Σύρος Μοχάμεντ, αποφάσισε όπως κάνουν πολλοί άλλοι, να χωριστεί από την οικογένεια του για να έχει περισσότερες πιθανότητες να φθάσει στην Ευρώπη, επιμερίζοντας το κόστος.
Πλήρωσε 500 ευρώ για να επιβιβαστεί στο τρένο με τον 5χρονο γιο του Μοσάμπ, ενώ η σύζυγός του και τα άλλα δυο παιδιά του περίμεναν στην Τουρκία, μέχρι να φθάσουν οι δυο τους στην Γερμανία.
Η οικογένεια έμενε στη Νταράγια, έξω από τη Δαμασκό, όπου πολλά σπίτια- και το δικό της- είχαν καταστραφεί από τους βομβαρδισμούς. Οπως και οι υπόλοιποι έτσι και ο Μοχάμεντ τώρα δεν έχει ιδέα τι πρέπει να κάνει: «Εδωσα τα τελευταία χρήματα που είχα για να ανέβω στο τρένο. Και τώρα βρίσκομαι πάλι πίσω. Η οικογένεια μου περιμένει να ολοκληρώσω αυτό το ταξίδι. Δεν ξέρω όμως που θα βρω χρήματα. Δεν ξέρω τι θα μου συμβεί».
left.gr