Είμαι εθισμένος στην υπερβολή – του Δ. Βούλγαρη

Όχι για να σε σκοτώσω
αλλά για να σου προσφέρω
μια γεύση
από την απόλυτη μοναξιά του να ζεις σαν επιφάνεια

Ανάμεσα σε αυτούς
που κατέχουν το προτέρημα του όγκου
χωρίς οι ίδιοι να σκέφτηκαν ποτέ
κάποιο πως ή κάποιο γιατί
Παραμερίζονται και μεταφέρουν άλογα
ένα υπερεκτιμημένο μέγεθος
Ξένο κι αδιάφορο
Γκρίζο θα έλεγα

Είναι που το κοιτώ χωρίς να φορώ τα γυαλιά μου

Δεν είναι ότι σε μισώ
Είναι που απλά σιχαίνομαι την άγνοιά σου
Την επί τόπου αέναη πορεία σου
Δεν ξέρω πως αλλιώς να στο πω
Οι λέξεις μου είναι φρέσκες
κι εσύ χρειάζεσαι αποκωδικοποιητή στα σκουριασμένα σου αυτιά

Έτσι κι αλλιώς όμως
είμαι αυτός
που δεν άντεχες ποτέ να ακούς
Ανεξαρτήτως λέξεων κι ονέιρων
που είχαν απαγορευτεί στις προσωπικές σου προβολές

Είμαι αυτός
που οι καθρέφτες
δεν άντεχαν ποτέ
να κοιτούν κατάματα

Δ.Β