Δυο στίχοι ακόμα…

Κύκλος αέναης κλωστής.
Θα ανέβω στην επόμενη περιστροφή.

Δυο πνοές τραγουδούν.
Μυστική συμφωνία
στη σκηνή της αιωνιότητας.
Χειροκροτούν τα πουλιά
ως μόνοι θεατές.

Άυλο σύννεφο παγώνει τις φωνές.
Βαλσαμώνει τις στιγμές.
Τους λεπτοδείκτες μετουσιώνει
σε περιγράμματα σιωπής.

Μια νότα στην φωτιά.
Μια νότα στα φτερά.

Ας χαράξω δυο στίχους ακόμα…

Ίσως απαλλάξω την σκιά.
Ίσως ημερέψω την ύπαρξη.
Ίσως αγιογραφήσω τον άνεμο,
την Αγάπη.

Ελένη Ιωαννάτου
3/06/2015