Φυσάει αδιαφορία για την κουλτούρα του βιασμού στην Κομοτηνή

Δεύτερο περιστατικό μέσα σε λίγες μέρες, όπου την Πέμπτη το μεσημέρι φοιτήτρια έπεσε θύμα απόπειρας βιασμού από άγνωστο στο δρόμο.

Η κοπέλα πρόλαβε να τηλεφωνήσει για βοήθεια σε φίλη της και τότε ο θύτης βιάστηκε να απομακρυνθεί από το σημείο.

Η μικρή κοινωνία της Κομοτηνής δεν είναι γνωστό το κατά πόσο και αν έχει θορυβηθεί από τα συχνά περιστατικά. Σίγουρα όμως η σιωπή – συνενοχή της τοπικής κοινωνίας δίνει στους βιαστές την ευκαιρία να δρουν ανενόχλητοι ακόμη και μέρα μεσημέρι.

Πολλοί που αναρωτιούνται τι θεωρείται βιασμός και τι βιαστής, αποτελούν τους ηθικούς συνεργούς των βιαστών, ή είναι και οι ίδιοι εν δυνάμει ή ήδη βιαστές.

Ο βιασμός συνήθως προκύπτει βασισμένος πάνω στον φόβο του θύματος να μιλήσει και στην σιωπή που θα συγκαλύψει το περιστατικό η μικρή κοινωνία όπου ανήκει ο δράστης.

Φαίνεται όμως πως για τις μικρές πόλεις, όπως η Ξάνθη, η Κομοτηνή κ.α, ο βιασμός χρήζει συγκάλυψης και ο εχθρός σε αναζήτηση είναι ο ‘ξένος”. Ο μετανάστης πχ. Ο βιαστής όμως είναι ενσωματωμένος στην μικρή κοινωνία – “αγέλη”. Και με όρους αγέλης συγκαλύπτεται το περιστατικό και προστατεύεται ο δράστης με κάθε πιθανό τρόπο. Από την σιωπή μέχρι την στοχοποίηση του θύματος. Είναι το manual – εγχειρίδιο για την αντιμετώπιση ενός βιασμού σε μια πατραιαρχικά δομημένη κοινωνία: στοχοποιείστε το θύμα. Με αδιαφορία, με σιωπή, με συγκάλυψη, με προσβολή, με επανάληψη των επιθέσεων, με εκφοβισμό. Αρκεί να μην πάθει τίποτα ο βιαστής που είναι ο “δικός” μας.

Ηλέκτρα Προσήλια