“Aυτή η σαπίλα δεν έχει τελειωμό…” τοποθέτηση για το συμβάν έξω απο “τα στάχυα”
Την κυριακή 18/9 ανηφορίζοντας την οδό στουρνάρη με δύο φίλους μου μετά απο την βραδινή μας έξοδο κατευθυνθήκαμε στο αρτοποιείο “τα στάχυα” για να φάμε.Φτάνοντας εκεί ακούσαμε κάποιες φωνές και όσο πλησιάζαμε στο κατάστημα διακρίναμε έναν διαπληκτισμό ανάμεσα στον υπάλληλο (ο οποίος κρατούσε έναν πλάστη και όχι καδρόνι) και σε τέσσερις πελάτες οι οποίοι ήταν ξεκάθαρα υπό την επήρεια αλκοόλ. Εκείνη την ώρα ο φίλος παρενέβει για να χωρίσει όταν είδε την θρασύδειλη συμπεριφορά των τεσσάρων ατόμων απέναντι στον εργαζόμενο.Όλοι μας τυχαίνει να έχουμε δουλέψει σε τέτοιου είδους σκατοδουλειές με πενιχρό μεροκάματο που εκτός από τον φόρτο εργασίας που πρέπει να βγάλεις έχεις και να αντιμετωπίσεις τις παράξενες συμπεριφορές του κάθε πελάτη, στην προκειμένη περίπτωση τέσσερις μεθυσμένους που ψαχνόντουσαν για καβγά. Ο φίλος μου δέχτηκε λεκτική επίθεση λέγοντας του “ποιός είσαι εσύ και τι θέλεις” στην συνέχεια ένας από τους τέσσερις έβαλε το χέρι στην μούρι του και τον έσπρωξε υποτιμητικά.Μετά από αυτήν την κίνηση ο φίλος μου απάντησε με γροθιές.Στην συνέχεια οι υπόλοιποι επιτέθηκαν στον φίλο μου και εμείς πράξαμε το αυτονόητο και τον υπερασπιστίκαμε.Όσοι κυκλοφορούμε στα εξάρχεια ξέρουμε πως όταν γίνονται τέτοια σκηνικά πλήθος ατόμων σε κυκλώνει και παρακολουθεί.Σε καμία περίπτωση δεν ισχύει η αναλογία “15 σε 4” ενώ η πραγματική αναλογία ήταν “3 με 4” χωρίς ζώνες και σιδερογροθιές.Αστείο και αντιφατικό βέβαια μας φάνηκε το “πεδίο ταξικής μάχης” που αναγράφεται στην καταγγελία δεδομένου της συμπεριφοράς των τεσσάρων προς τον υπάλληλο.
Από τα γεγονότα των ημερών βέβαια δεν λείψαν και κάποιοι που έχουνε πάρει διδακτορικό στην ρουφιανολογία που σπεύσαν να κατονομάσουν συντρόφους που δεν υπήρξαν ποτέ στο σκηνικό.Διάφορες ψευδείς πληροφορίες και ονόματα άρχισαν να διαδίδονται από τα γνωστά πηγαδάκια των εξαρχείων και να μεταδίδονται με ταχύτητα φωτός σε μορφή κου τσομπολιού.Οι πρακτικές αυτές στοχεύουν στην περιθωριοποίηση και στην απομόνωση συντρόφων,γνωστών για την αναρχική τους δράση, επειδή δεν συμφωνούν αρχικά σε επίπεδο ανάλυσης και κατ επέκταση σε επίπεδο δράσεων.Η ιστορία αυτή μας είναι αρκετά γνώριμη και μας θυμίζει πρακτικές του πολιτικού συμπλέγματος του ΚΚΕ και των διασπάσεων του.
Τέλος, διεκδίκηση του δημοσίου χώρου (που αναφέρεται στην καταγγελία) έχει να κάνει με την διάχυση του αναρχικού λόγου και της αναρχικής δράσης στους δρόμους και στις πλατείες των γειτονιών μας.Έχει να κάνει με τον μαχητικό αντιφασισμό και την εναντίωση σε μικρά και σε μεγάλα αφεντικά, στους υποτακτικούς τους,στους μπράβους τους και σε κάθε κάθε εξουσιαστική συμπεριφορά στις κοινωνικές μας σχέσεις που μας επιβάλλει η κυριαρχία.Σίγουρα η διεκδίκηση του δημοσίου χώρου δεν είναι να πουλάς μαγκιά μεθυσμένος σε εργαζόμενο.
Αναρχικοί-ες ενάντια στις ατυχείς συμπτώσεις