“Φεμινάζι”: ένας όρος που με κάνει κάθε φορά να θέλω να ξεράσω
Posted by: Louise Michel
Να ένας όρος που με έκανε να θέλω να ξεράσω κάθε φορά που τον ακούω-«Φεμινάζι».
Είναι ένας όρος που τον χρησιμοποιούν για να περιγράψουν μια γυναίκα που δημόσια τοποθετείται ως φεμινίστρια, και που συνήθως τους λέει κάτι που δεν θέλουν να ακούσουν[συνήθως ότι είναι σεξιστές].
Ο όρος «φεμινάζι» κάνει όλο και περισσότερο την εμφάνισή του στη pop κουλτούρα, με τον ίδιο τρόπο που κάνει την εμφάνισή του και ο όρος «grammar nazi» που γίνεται όλο και πιο συχνός. Ειλικρινά πιστεύω πως το να χρησιμοποιείς τον όρο «ναζί» για να περιγράψεις ο,τιδήποτε ή οποιονδήποτε πέρα του ίδιου του ναζισμού και των ναζί είναι απίστευτα προσβλητικό, αλλά υπάρχουν και άλλοι λόγοι που με εκνευρίζει απίστευτα ο όρος «φεμινάζι».
Αυτοί οι είναι κύριοι λόγοι που το αίμα μου βράζει κάθε φορά που ακούω τον όρο:
1) Το να λες κάποια φεμινάζι έχει μόνο στόχο να την κάνει να σκάσει. Με το να την λες έτσι, υποβιβάζεις τον λόγο της και δυσφημείς την σκέψη της ως καταπιεστική, φονταμενταλιστική και εκτός των ορίων. Αντί να αντιπαρατεθείς με αυτό που λένε όντως [πάμε πάλι, μάλλον το ότι είσαι σεξιστής], επιλέγεις να υποβιβάζεις το επιχείρημά της και να την κατηγορήσεις ότι εκνευρίζεται με το παραμικρό.
2) Το να εξισώνεις τον φεμινισμό με τον ναζισμό είναι προσβλητικό. Είναι απλά τα πράγματα, ο φεμινισμός είναι ένα κίνημα υπέρ της ισότητας. Ο ναζισμός είναι ακριβώς το αντίθετο. Δεν υπάρχει τίποτα το δικτατορικό στον φεμινισμό. Η άποψη ότι άντρες και γυναίκες πρέπει να είναι ίσοι δεν είναι καταπιεστική. Δεν μπορώ να το πω πιο απλά. Με το να χρησιμοποιείς τον όρο «φεμινάζι» για να περιγράψεις τις φεμινίστριες, αποσπάς την προσοχή του κινήματος και τη στρέφεις στην καταπίεση των ανδρών αντί στην ελευθερία των γυναικών. Όμως μέχρι οι φεμινίστριες να αρχίσουμε να χρησιμοποιούν όπλα και θαλάμους αερίων στην αναζήτησή μας για ισότητα, δεν νομίζω ότι η εξίσωση αυτή θα είναι σωστή ή άκακη.
3) To να λες ότι οι φεμινίστριες είναι «φεμινάζι» στην πραγματικότητα είναι ένας τρόπος να λες ότι είναι υπερβολικές και πρέπει να χαλαρώσουν. Οποιαδήποτε φεμινίστρια που είπε το οτιδήποτε δημόσια ενάντια στο σεξισμό έχει χωρίς αμφιβολία ακούσει κάποιον βλάκα να λέει «χαλάρωσε» ή «διασκέδασέ το» ή «δεν σου αρέσουν τα αστεία;». Για την ακρίβεια μου αρέσουν τα αστεία, απλά δεν πιστεύω πως είναι πολύ αστείο το να είσαι σεξιστής ή να πιστεύεις σε σεξιστικά πράγματα ή να απαντάς σε κάποια τονίζοντας το ότι είσαι σεξιστής με το να είσαι περισσότερο σεξιστής. Βασικά έχεις δίκιο, είμαι μία ακόμα βαριεστημένη σκύλα, ξεκάθαρα.
4) Ο όρος «φεμινάζι» είναι προφανώς μια πατριαρχική κατασκευή, σχεδιασμένη να δημιουργεί την ιδέα πως ο φεμινισμός είναι κάτι ακραίο, που απειλεί το status quo, και γενικά γελοίο. Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να μειώσεις την δυναμική ενός κινήματος από το να φτιάξεις μια οπτική για αυτό που το δείχνει ως μη ανακγαίο για την κοινωνία, και γενικά γελοίο. Αν η κάθε φεμινίστρια που τολμά να απαντά δημόσια ενάντια στον σεξισμό αντιμετωπίζεται σαν να είναι μια υστερική γυναίκα που λέει συνέχεια ασυναρτησίες, νομιμοποιείται η αναίρεση των λόγων της. Έξυπνη κίνηση πατριαρχία.
Ας είμαστε ειλικρινείς. Αφού το διαβάσει αυτό το άρθρο ο μέσος άνθρωπος μπορεί να με πει φεμινάζι. Και αυτός είναι νομίζω ο κυριότερος λόγος που μισώ τον όρο αυτό τόσο πολύ-κάνει τους ανθρώπους να μιλάνε λιγότερο για τον φεμινισμό γιατί δεν θέλουν να ακούνε να τους αποκαλούν με μειωτικές και κακές λέξεις [στην Ελλάδα πχ οι φεμινίστριες συνήθως αποκαλούνται «αγάμητες» ή «πουτάνες»(μόνο αντιφάσεις το μυαλό των σεξιστών)].
Ο φεμινισμός έχει ήδη πολύ κακό όνομα. Όχι γιατί υπάρχει κάτι εντός τους κινήματος που μπορώ να καταδείξω ως καταπιεστικό και εξουσιαστικό σε ότι αφορά την ισότητα των φύλων-αλλά γιατί οι άνθρωποι δεν τους αρέσει όταν απειλείται το status quo τους, και ειδικά δεν τους αρέσει όταν γυναίκες διαφοροποιούνται από αυτό που θεωρείται κοινωνικά αποδεκτή συμπεριφορά για τις γυναίκες.
Οι νέες γυναίκες ειδικά υποφέρουν από αυτή την κατάσταση-όταν είσαι στην ηλικία μου[δηλαδή στην ώριμη ηλικία των 22 ετών], λαχταράς να ταιριάξεις με τον κόσμο γύρω σου. Όταν είσαι στο λύκειο ή στο πανεπιστήμιο, θες να είσαι αποδεκτή από τον περίγυρο σου. Και είναι απίθανο να ενστερνιστείς απόψεις που θα σε ταμπελώσουν ως «φεμινάζι».
Εάν ξανακούσω άλλη μια φορά άτομο να λέει «Δεν είμαι φεμινίστρια/της αλλά», μπορεί και να τα πάρω κρανίο με τη μία, αλλά γνωρίζω και τα κίνητρα κάποι@ να αποστασιοποιηθεί από τον φεμινισμό. Όλ@ θέλουμε να είμαστε αρεστ@-είναι φυσικό. Και προφανώς το να μιλάς δημόσια για την ισότητα των φύλων σε κάνει να μοιάζεις κάπως αντιπαθητικ@, ειδικά σε πάρτι ή clubs [όχι ότι αυτό με σταμάτησε από το να εκφράζομαι για το θέμα αυτό ακόμα και όταν ο περίγυρος δυσανασχετούσε].
Αλλά όροι όπως «φεμινάζι» είναι καταπιεστικοί στη βάση τους. Δημιουργούν ένα υπόδειγμα βάσει του οποίου το να είσαι σεξιστής δεν είναι κάτι το σοβαρό, αλλά το να κατηγορείς κάποιον ως σεξιστή ακούγεται ως παράλογο, απαράδεκτο ή ακόμη και αγενές.
Αυτοί οι όροι μπορούν να αποτρέψουν νεαρές από το εκφραστούν ενάντια σε αληθινές ανισότητες, από φόβο να μην χαρακτηριστούν από έναν όρο που τις κατατάσσει ως άτομα χωρίς χιούμορ, αντιθηλυκές και δύσκολες. Ακόμα χειρότερο από αυτό, είναι το ότι οι όροι αυτοί αποτρέπουν νεαρές γυναίκες να μιλήσουν εξαιτίας του φόβου ότι δεν θα ληφθούν τα λεγόμενά τους σοβαρά υπ’όψιν-που είναι ένας πραγματικά αληθινός φόβος. Καμία συζήτηση για τα θέματα που θέλουν να θίξουν δεν θα λάβει χώρα εάν η διαφωνία της αντιμετωπίζεται με μια συνηθισμένη προσβολή όπως το «φεμινάζι».
Θα ήταν πολύ εύκολο να παρθεί όλο αυτό το άρθρο ως μια τυπική «φεμινάζι» στιγμή κατά κάποιον τρόπο που κάνει κακό χαμό για κάτι που στην τελική είναι μια λέξη, που χρησιμοποιείται ως αστείο, μια λέξη που ακούγεται που και που.
Λοιπόν, το πρώτο πράγμα που έμαθα από το φεμινισμό είναι ότι δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως «απλώς μια λέξη». Οι λέξεις έχουν τη δύναμη.
Χρησιμοποιήστε τες σωστά.