Μια υπόθεση που είχε σοκάρει (πραγματικά και όχι) την κοινωνία της Λάρισας, η υπόθεση καταναγκαστικής πορνείας και κακοποίησης ενός 14χρονου κοριτσιού, ξαναήρθε στο προσκήνιο μέσω της 1ης δίκης. Καταδικάστηκαν έξι άνδρες και μια γυναίκα με βαριές ποινές, εκκρεμεί επίσης δίκη για δεύτερο κύκλωμα κακοποίησης της κοπέλας με σύνολο 18 κατηγορούμενους (ένας εξ αυτών συγγενής της).
————
Καταδικάστηκε την 1η Μαρτίου 63χρονος στο Βόλο για βία κατά της συζύγου του. Σύμφωνα με ρεπορτάζ τοπικών φυλλάδων από τη δίκη, το περιστατικό είχε συμβεί τον Αύγουστο του 2014, όταν ο άντρας αυτός χτύπησε στο πρόσωπο τη σύζυγο του και της προκάλεσε κάταγμα ρινός.
————
Καταδίκη στις 3/3 ενός άντρα στο Βόλο που δεν επέτρεπε στην πρώην γυναίκα του να βλέπει το γιό τους. Ο ίδιος είχε καταδικαστεί παλιότερα για αρπαγή ανηλίκου.
————
Στα Κανάλια Μαγνησίας συνεχίζεται η τρομοκράτηση της 27χρονης που βρέθηκε χτυπημένη πριν ένα μήνα στην εκκλησία του χωριού από τον φίλο της [για την σχετική είδηση δείτε το Στιγμιότυπα Σεξισμού (Φεβρουάριος 2017)]. Ο πρώην σύζυγος της τραμπούκισε αυτήν και τον φίλο της, με αποτέλεσμα την επέμβαση των μπάτσων. Φυσικά δεν έχει νόημα ένας σχολιασμός πάνω σε τηλεγραφικές ειδήσεις. Όπως και να ‘χει, φαίνεται ασφυκτική η ατμόσφαιρα της μικρής κοινωνίας των Καναλίων, με τις αρρενωπότητες να νιώθουν σαν σερίφηδες των γυναικείων σωμάτων.
————
Καταδίκη 81χρονου από τον Αμπελώνα Λάρισας στις 8 Μαρτίου, για βία κατά της συντρόφου του. «Με κλείδωνε, με χτυπούσε ακόμα και με αλυσίδες» είπε η γυναίκα κατά τη διάρκεια της κατάθεσής της στο δικαστήριο, μιλώντας για μια κατάσταση που βίωνε για 14 χρόνια.
————
Ενημερωτική εκδήλωση της μητρόπολης Ελασσόνας στις 18/3, σχετικά με την θεματική ενότητα για τις έμφυλες ταυτότητες στα σχολεία. Ομοφοβικός, μισογύνικος και τρανσφοβικός οχετός, απλά τα πράγματα. Κι έτσι, μέσα από ταπεινές μικρές εκδηλωσούλες αναπαράγονται οι κουλτούρες, τα ήθη και τα έθιμα του τόπου. Θα ακούσουμε «δέκα γραφικοί παπάδες και ξεχασμένοι χριστιανοί». Θα πούμε, ότι 2-3 βδομάδες μετά, αυτούς τους γραφικούς παπάδες θα πλαισιώσουν εκατομμύρια έλληνες και ελληνίδες με λαμπάδες, καρεκλάκια, κοστούμια, ταγέρ, σταυρουδάκια, λειτουργιές, έστω και με δυναμιτάκια.
Εμένα πάλι, το μόνο έθιμο που μ’ αρέσει κι ας έχει χαθεί σχεδόν, είναι εκείνο που κρατά τις ρίζες του στον ισπανικό εμφύλιο και πιο πίσω. Τότε που οι ευγενείς μας πρόγονοι, μαζεύοταν με χαρά, ευλάβεια, συντροφικότητα, βενζίνη, δυναμίτη, φυτίλι και κάνανε τους οίκους του θεού φλαμπέ. Αλλά που. Χάνουμε τις παραδόσεις μας.
————
Συνελήφθη ένας 34χρονος στις 20/3 καθώς επιτέθηκε σε γυναίκα στον Βόλο. Η 51χρονη μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Βόλου για την παροχή πρώτων βοηθειών.
————
Μιας και λέγαμε πριν για παπάδες, καταδικάστηκε παπάς στη Λάρισα στις 31/3 για ενδοοικογενειακή βία κατά της γυναίκας του και της κόρης του. Τις χτύπησε πολύ βίαια με αφορμή μια σχέση της κόρης του. Μάλλον η «θρησκεία της αγάπης» αφήνει περιθώρια ερμηνείας κατά το δοκούν. Ο συγκεκριμένος σεξιστής πάντως διάλεξε την πιο διαδεδομένη ερμηνεία, τον έλεγχο και την πειθάρχηση των γυναικείων επιθυμιών στα ανδρικά-ελληνοχριστιανικά ιδανικά.
Την ίδια μέρα, καταδικάστηκε 47χρονος Βολιώτης για επίθεση σε βάρος 32χρονης γυναίκας τον Ιούνιο του 2011. Το περιστατικό είχε συμβεί σε δρόμο της Ν.Ιωνίας.
————
Κλείνοντας, αξίζει να γίνει μια προσπάθεια εκτίμησης της συλλογικής ευθύνης που κρύβεται πίσω από τέτοιες ιστορίες κακοποίησης, αναφορικά με την υπόθεση της 14χρονης, και άλλες ιστορίες που έχουν μεγάλη διάρκεια και ορατότητα σε χωριά και πόλεις του κάμπου.
Είναι αλήθεια ότι πολλοί άνθρωποι ανατριχιάζουν διαβάζοντας τέτοιες ειδήσεις, και ίσως το νιώθουν και πραγματικά. Η ανατριχίλα όμως και ο αποτροπιασμός, όσο ειλικρινή συναισθήματα κι αν είναι, δεν βοηθούν καμία. Και καταντούν υποκριτικά, όταν ο σοκαρισμένος ξεχνάει να σκεφτεί: «Θα μπορούσα να έχω κάνει κάτι για να το αποτρέψω;», ή ακόμα χειρότερα, «Έκανα κάτι με το οποίο έχω κάποιο βαθμό συνενοχής;». Όποτε ακούμε δημόσιες ή μη ιστορίες κακοποίησης, αν θέλουμε να πιστεύουμε πως δεν ανήκουμε στο στρατόπεδο των θυτών, οφείλουμε να υποβάλλουμε τις/ους εαυτές/ους μας σε τέτοιες ερωτήσεις.
Στατιστικά, κάθε πολυκατοικία έχει κι από μια σύζυγο που κακοποιείται σταθερά, κάθε γειτονιά έχει και έναν βιαστή. Και τις περισσότερες φορές, ειδικά οι ξυλοδαρμοί, είναι ορατά φαινόμενα. Πέρα από τις ευθύνες του θύτη, πέρα από την δυνατότητα ή μη αντίδρασης του θύματος, για την τελική έκβαση των γεγονότων υπάρχουν και οι ευθύνες των καλών γειτόνων που άκουσαν τις φωνές και δυνάμωσαν την τηλεόραση, που είδαν σημάδια και έστρεψαν το βλέμμα.
Ειδικότερα, στην κόλαση που βίωσε η 14χρονη συμμετείχαν ενεργά και συνειδητά δεκάδες βιαστές στα χωριά της Θεσσαλίας. Αλλά συμμετείχαν και ένα τσούρμο παράπλευροι. Οι φίλοι των «πελατών» που άκουσαν τις ιστορίες τους, και έκαναν το πολύ-πολύ μια επίπληξη. Οι συγγενείς του κοριτσιού που το άφησαν στα χέρια αυτού του κυκλώματος. Και κοιτώντας λίγο πιο βαθιά, φταίει ένα τεράστιο μέρος της ελληνικής κοινωνίας που για δεκαετίες έχει ανεχτεί/στηρίξει τα κυκλώματα trafficking με θύματα ανήλικες ή ενήλικες, μετανάστριες ή μη.
Όσον αφορά το βιασμό, την κακοποίηση και το trafficking, δεν υπάρχει ουδετερότητα. Ή ενεργές προσπάθειες ενάντια σε αυτή τη βαρβαρότητα, ή συνενοχή. Ή οργανωμένος αντισεξισμός, ή συνενοχή.
ΥΓ: Αναζητώ πεισματικά εδώ και μήνες σε τοπικά μέσα ενημέρωσης για περιστατικά «αντίστροφου σεξισμού». Επειδή όλως περιέργως δεν καταφέρνω να βρω, όποιος αντικειμενικός καλοθελητής θέλει να με βοηθήσει, ας επικοινωνήσει μαζί μου μέσω mail. Μέχρι τότε, θα σας λέω για την πατριαρχία.
Ψυχραιμία, ανάλυση, οριζόντια οργάνωση. Και κρατήστε το μίσος σας ζωντανό. Φιλιά, Μπούμπης.