Ο φασισμός και η ακροδεξιά στην Ευρώπη: Οδηγός ανά χώρα –μέρος 1

Των Martin Smith και Tash Shifrin

Εισαγωγή

Η Ευρώπη παρακολουθεί μία επικίνδυνη αναβίωση των φασιστικών και ρατσιστικών λαϊκίστικων κομμάτων και οργανισμών. Στις επόμενες εβδομάδες θα δημοσιεύσουμε μια σειρά άρθρων που θα αναλύουν την κλίμακα της απειλής.

Θα εστιάσουμε σε χώρες όπου τα φασιστικά και ρατσιστικά κόμματα έχουν σημειώσει σημαντική εκλογική ή και οργανωτική εξέλιξη. Υπάρχουν μικρές φασιστικές ομάδες που λειτουργούν σε αρκετές άλλες χώρες, αλλά με μικρά νούμερα και μικρή επίδραση. Σκοπεύουμε να μελετήσουμε ξεχωριστά την κατάσταση στη Ρωσία και να μην την περιλάβουμε εδώ.

Η σειρά αυτή των άρθρων αρχίζει με έναν οδηγό ανά χώρα. Έχουμε εδώ το 1ο μέρος, ενώ σύντομα θα ακολουθήσει το 2ο.

Στη συνέχεια θα έχουμε έναν άρθρο ανάλυσης, που θα περιλαμβάνει τους ορισμούς του φασισμού και του ακροδεξιού ρατσιστικού λαϊκισμού, και θα μελετήσουμε τις συνθήκες που επιτρέπουν σε αυτά τα κόμματα να ευδοκιμούν σήμερα.

Ελπίζουμε τα άρθρα αυτά να είναι χρήσιμα στους αντιφασίστες και αντιρατσιστές σε όλη την Ευρώπη.

Θέλουμε να ενθαρρύνουμε τους αναγνώστες, να μας στείλουν σχόλια, αναφορές και αναλύσεις για τα φασιστικά και ρατσιστικά κόμματα που δραστηριοποιούνται στις δικές τους χώρες ή περιοχές. Είστε ευπρόσδεκτοι να αναρτήσετε τις σκέψεις σας στο πεδίο των σχολίων, ή αν προτιμάτε να έρθετε σε επαφή μας offline, τότε μπορείτε να μας στείλετε email στη σελίδα μας. Πραγματικά ελπίζουμε να στηρίξετε αυτό το εγχείρημα.

1ο μέρος

Η έρευνα μας ξεκινάει με έναν πίνακα εκλογικών αποτελεσμάτων. Δείχνει το εύρος των φασιστικών και των ακροδεξιών ρατσιστικών λαϊκίστικων κομμάτων σε όλη την Ευρώπη, και την εκλογική του δύναμη. Σε χώρες όπως η Ουγγαρία και η Πολωνία, βλέπουμε ένα συνδυασμό ενός μεγάλου ακροδεξιού κόμματος με ένα φασιστικό κόμμα.

Αλλά είναι σημαντικό να επισημάνουμε ότι αυτό είναι μόνο μία ένδειξη για την εκλογική δύναμη του φασισμού και της ακροδεξιάς. Στον οδηγό μας ανά χώρα, θα κοιτάξουμε επίσης τη δύναμη παραστρατιωτικών ομάδων και κινήσεων που αποτελούν την άλλη πτέρυγα της ευρωπαϊκής φασιστικής και ακροδεξιάς σκηνής.

Ο πίνακας προτίθεται να δώσει μια γενική άποψη των εκλογικών αποτελεσμάτων. Αλλά οι αριθμοί θα πρέπει να μελετώνται με προσοχή. Τα αποτελέσματα δεν πρέπει να συγκρίνονται με άμεσο τρόπο μεταξύ τους, λόγω των διαφορετικών εκλογικών συστημάτων ανά χώρα –αυτό ισχύει μέχρι και για τις εκλογές στο ευρωκοινοβούλιο του 2014.

Ο χρόνος των εθνικών εκλογών, όπου οι διάφορες χώρες πηγαίνουν στις κάλπες σε άλλες χρονιές, καθιστά επίσης τις άμεσες συγκρίσεις προβληματικές. Έχουμε χρησιμοποιήσει τα πιο πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα σε κάθε χώρα – αλλά αυτό σημαίνει ότι σε μερικές χώρες το μέγεθος του προβλήματος μπορεί να είναι κρυμμένο. Στη Γαλλία, για παράδειγμα, οι αριθμοί μας προκύπτουν από τις εκλογές του 2012, όπου σημειώθηκε μόνο η αρχή της ανόδου του φασιστικού Εθνικού Μετώπου. Η πραγματική του δύναμη τώρα είναι πολύ μεγαλύτερη.

terreichs, FPÖ) είναι ένα ακροδεξιό ρατσιστικό λαϊκίστικο κόμμα που φαίνεται να αυξάνει την εκλογική του επιτυχία. Ο δικός του υποψήφιος Norbert Hofer οδηγεί την κούρσα για τις προεδρικές εκλογές στην Αυστρία  με ποσοστό 36,7% στον πρώτο γύρο των εκλογών στις 24 Απριλίου.

Το FPÖ δημιουργήθηκε το 1956 ως συνέχεια της  Verband der Unabhängigen , μιας ομάδας που αποκαλούνταν  επίσης και “de-Nazified” φασίστες και φιλελεύθεροι ρεπουμπλικάνοι. Οι δύο πρώτοι αρχηγοί του, Anton Reinthaller and Friedrich Peter, ήταν και οι δύο μέλη των Waffen SS. Πάντως τις δεκαετίες του 1960 και 1970, το FPÖ έγινε ένα κεντροδεξιό κόμμα που προωθούσε τις πολιτικές της ελεύθερης αγοράς. Η πρώτη του μεγάλη επιτυχία ήρθε το 1983 όταν μπήκε σε κυβέρνηση συνεργασίας με το Σοσιαλιστικό Δημοκρατικό Κόμμα (Social Democratic Party (SPÖ). Παραμένει ένα κόμμα με ανομοιόμορφα μέλη που περιλαμβάνουν και φασιστικά στοιχεία.

Η στροφή του  FPÖ στον ακροδεξιό λαϊκισμό έλαβε χώρα υπό την ηγεσία του Jörg Haider, που ανέλαβε το κόμμα το 1986.  Υπό την ηγεσία του, το κόμμα άρχισε να υιοθετεί ρατσιστικές πολιτικές επιτιθέμενο σε αιτούντες άσυλο μετανάστες. Περιβόητη έγινε η ομιλία του Haider όπου υπερασπίστηκε τα SS και εξύμνησε τις πολιτικές για την εργασία του Χίτλερ.

Το 1999, το FPÖ κέρδισε 26.9% τω ψήφων στις εθνικές εκλογές, το καλύτερο του αποτέλεσμα, και μπήκε σε κυβέρνηση συνεργασίας με το κεντροδεξίο ÖVP. Μετά από μια σειρά φτωχών εκλογικών αποτελεσμάτων, το FPÖ διασπάστηκε το 2005. Ο Haider και ο κοινοβουλευτικός τομέας του κόμματος έφυγαν, φτιάχνοντας την Συμμαχία για το μέλλον της Αυστρίας (BZÖ), αλλά ο  Haider σκοτώθηκε τρία χρόνια μετά σε αυτοκινητιστικό ατύχημα.

Η ηγεσία του FPÖ πέρασε στον μαθητή του Haider, Heinz-Christian Strache, το 2005. Υπό τον Strache το FPÖ κέρδισε πολλή από την εκλογική του δύναμη. Αντιτίθεται στην ευρωπαϊκή ενοποίηση, αντιτάχθηκε αμέσως στην είσοδο της Τουρκίας στην ΕΕ και προσπαθεί να παρουσιάσει τον εαυτό του ως αντικαθεστωτικό κόμμα . Ο  Strache είναι επίσης αντισημίτης: το 2012 αποδοκιμάστηκε ευρέως αφού ανάρτησε στη σελίδα του στο facebook μια καρικατούρα τραπεζίτη με γαμψή μύτη, που φορούσε μανικετόκουμπα με το αστέρι του Δαυίδ.

Ο πυρήνας εκλογικής στήριξης του FPÖ προέρχεται από τη ρατσιστική του ατζέντα. Αιχμή του δόρατος είναι οι καμπάνιες του κατά των μεταναστών και των αιτούντων άσυλο. Το FPÖ έχει επίσης στοχοποιήσει το μουσουλμανικό πληθυσμό της χώρας, υποκινώντας ξεσηκωμό κατά της λεγόμενης «ισλαμοποίησης»της Αυστρίας. Στην περίοδο των ευρωπαϊκών εκλογών του 2014, ο  Andreas Moelzer, βασικός υποψήφιος του FPO, ισχυριζόταν πως η ΕΕ κινδυνεύει να γίνει «ένα σώμα νέγρων”.

Το 2015 το FPO πήρε το ένα πέμπτο των ψήφων. Τον περασμένο Οκτώβριο ήρθε δεύτερο με 30.7% στη Βιέννη και τώρα είναι στην πρώτη θέση με ένα ποσοστό περίπου 30% στις εθνικές δημοσκοπήσεις.

Βέλγιο

Το Vlaams Belang (VB, Φλαμανδικό Συμφέρον) είναι ένα φασιστικό κόμμα, με ρατσιστική και εθνικιστική πλατφόρμα. Το κόμμα λεγόταν Φλαμανδικό Μπλοκ κι οι υποστηρικτές του ήταν προσκυνητές του Χίτλερ με πολύ στενούς δεσμούς με τους βέλγους συνεργάτες των ναζί στον πόλεμο.

Ένα από τα ηγετικά μέλη του Φλαμανδικού Μπλοκ ήταν ο Philip Dewinter (τώρα ηγετικό στέλεχος του VB, ο οποίος χαίρεται να αναφέρει τους βέλγους ναζί και τους συνεργάτες τους σαν στενούς φίλους. Το 1998 επισκέφτηκε ένα νεκροταφείο και άφησε λουλούδια στους τάφους 38 Φλαμανδών SS  που πολέμησαν με τους ναζί. Σύμφωνα με τον ιστορικό Christophe Diercxsens, ο Dewinter ήταν επίσης ο βασικός ομιλητής σε συγκέντρωση των συνεργατών των SS του Sint-Maartensfonds το 2001. Ο Dewinter άρχισε την ομιλία του με τις λέξεις  «My Honour is loyalty” – το επίσημο moto των γερμανικών SS.

To Φλαμανδικό Μπλοκ αναγκάστηκε να διαλυθεί όταν ο Roeland Raes, ο αντιπρόεδρος του, έδωσε μια συνέντευξη στη γερμανική τηλεόραση το 2001, όπου αμφισβήτησε τον αριθμό των εβραίων που δολοφονήθηκαν στο ολοκαύτωμα και την αυθεντικότητα του ημερολογίου της Άννας Φρανκ. Το Μπλοκ οδηγήθηκε στο δικαστήριο το 2004 και κρίθηκε ένοχο για ρατσισμό και διακρίσεις. Εξαναγκάστηκε να διαλυθεί, δίνοντας τη θέση του στο Φλαμανδικό Συμφέρον (VB).

Παρότι δημοσίως το VB έχει διαχωρίσει τη θέση του από το Φλαμανδικό Μπλοκ, συνεχίζει να προωθεί τα ίδια θέματα και απόψεις. Το κόμμα έχει χτίσει την εκλογική του βάση πάνω στην καμπάνια για ανεξαρτησία της Φλάνδρας, μάχεται άγρια τη μετανάστευση και είναι βαθιά ισλαμοφοβικό.

Το VB στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ανήκει στην ομάδα Ευρώπη των Εθνών και της Ελευθερίας», μαζί με το γαλλικό Εθνικό Μέτωπο.

Βουλγαρία

Τα φασιστικά κόμματα κατέχουν το 1/8 των εδρών στο βουλγαρικό κοινοβούλιο, μετά τις εκλογές τον Οκτώβρη του 2014.

Δύο βασικά φασιστικά κόμματα διεκδικούν την μέγιστη επιρροή στο εκλογικό πεδίο αλλά και στους δρόμους. Το Ataka (Επίθεση) από 7.3% το 2013 έπεσε στο 4.12% το 2014. Αλλά ένας καινούριος φασιστικός συνασπισμός, το Πατριωτικό Μέτωπο (PF), κέρδισε άλλο ένα 7.3%, αυξάνοντας την επίδοση τω δύο βασικών συνιστωσών του που τον προηγούμενο χρόνο δεν έπιαναν το 4% που χρειάζεται για να μπουν στη βουλή.

Το PF κέρδισε 19 έδρες στο κοινοβούλιο και το Ataka άλλες 11, – σύνολο 30 εδρών στις 240.

Η Βουλγαρία είναι η φτωχότερη χώρα στην ΕΕ, με πολιτική σκληρής λιτότητας από τα τέλη της δεκαετίας του 92, και βασανίζεται από μια διαρκή πολιτική κρίση –κάθε τόσο γίνονται εκλογές καθώς οι κυβερνήσεις πέφτουν η μία μετά την άλλη.

Αλλά όπως σε πολλές χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ, η κληρονομία του σταλινισμού, δυσκολεύει την οικοδόμηση μιας αριστεράς. Αντιθέτως, το Ataka και το Βουλγαρικό Εθνικό Κίνημα – βασική συνιστώσα του PF  – παίζουν ουσιαστικό ρόλο στις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις.

Οι φασίστες της Βουλγαρίας στοχοποιούν κυρίως τους Ρομά, που είναι το 10% του πληθυσμού, και ήδη υποφέρουν από τις διακρίσεις εις βάρος τους σε θέματα σπιτιού, εκπαίδευσης, εργασίας.

Το 2011 ξέσπασε αντι-ρομά πογκρόμ σε πόλεις και χωριά σε όλη τη Βουλγαρία, όταν ένας νεαρός βούλγαρος σκοτώθηκε από έναν ρομά οδηγό λεωφορείου. Οπλισμένοι κατέστρεψαν σπίτια στις περιοχές των ρομά και επιτέθηκαν αδιακρίτως στους κατοίκους. Το κύμα βίας – το χειρότερο μετά του Β Παγκόσμιο Πόλεμο – είχε οργανωθεί από τους φασίστες.

Επίσης, οι φασίστες στοχοποιούν τον τούρκικο και το μουσουλμανικό πληθυσμό της Βουλγαρίας, ενώ το VMRO είναι ένα αλυτρωτικό κόμμα που μιλάει για τη «Μεγάλη Βουλγαρία» που περιλαμβάνει τη Μακεδονία και μέρη της Σερβίας, της Ρουμανίας και της Ελλάδας. Οι φασίστες της Βουλγαρίας έχουν στενούς δεσμούς με τους ούγγρους ναζί  Jobbik.

Τσεχική δημοκρατία

Η Αυγή –Εθνικός Συνασπισμός (Dawn – National Coalition –Úsvit – Národní Koalice) είναι ένα ακροδεξιό λαϊκίστικο ξενοφοβικό κόμμα που χρησιμοποιεί ρατσιστική ρητορική κατά των ρομά και των μεταναστών. Πήρε 6.88%, κερδίζοντας 14 έδρες (σε σύνλο 200) στις εκλογές του 2013,  αν και στις ευρωπαϊκές εκλογές απέτυχε να πάρει έδρα, μειώνοντας στο μισό τις ψήφους του.

Παρότι δεν έχει φασιστική καταγωγή, η Αυγή κινείται σε επικίνδυνη κατεύθυνση.

Το κόμμα ιδρύθηκε από τον ιάπωνα-τσέχο επιχειρηματία Tomio Okamura με μια πλατφόρμα βασισμένη στην «άμεση δημοκρατία» ως μέτρο κατά της διαφθοράς. Παρά την μικτή ιαπωνική-τσέχικη καταγωγή του, ο Okamura είναι ένας ρατσιστής που έχει προτείνει να εξοριστούν οι ρομά στην Ινδία.

Αμέσως μετά τις εκλογές του 2013, ο  Okamura εκδιώχθηκε και έφτιαξε  νέο κόμμα, το Ελευθερία και Άμεση Δημοκρατία (Svoboda a přímá demokracie, SPD), που οργανώνει τις δικές του διαδηλώσεις κατά των προσφύγων.

Τα μέλη της Αυγής δεν αντιτάχθηκαν στο ρατσισμό του Okamura, αλλά η εκλογή τους εξύψωσε τις δικές τους απόψεις: αντί για άμεση δημοκρατία, ελπίζουν να φτιάξουν ένα μεγαλύτερο κόμμα, στο πρότυπο του Γαλλικού Εθνικού Μετώπου.

Οι Τσέχοι προφανώς μελετούν τις προσεγγίσεις που κάνουν άλλα φασιστικά και ακροδεξιά κόμματα: στις ευρωπαϊκές εκλογές του 2014 κυκλοφόρησαν μία αφίσα κατά των μεταναστών που βασιζόταν στα μοτίβα με τα πρόβατα του λαϊκίστικου Ελβετικού Λαϊκού Κόμματος και των γερμανών ναζί NPD και του καταργημένου τσέχικου Εθνικού Κόμματος που απαγορεύτηκε δικαστικώς το 2011.

Όπως τα ρατσιστικά και φασιστικά κοινοβουλευτικά κόμματα σε άλλα μέρη της Ευρώπης, έτσι κι εδώ χτίζουν δεσμούς με ένα κίνημα στο δρόμο, και με ναζί και ρατσιστές σκίνχεντ και ομάδες χούλιγκανς.

Τον Φεβρουάριο αυτού του έτους, η Αυγή ένωσε τις δυνάμεις της με το Μπλοκ κατά του Ισλάμ, ένα ρατσιστικό κίνημα για να διοργανώσουν μία ρατσιστική διαδήλωση «κατά της ισλαμοποίησης της Ευρώπης» στην Πράγα, όπου συγκεντρώθηκαν περίπου 3.000 άτομα.

Ήταν παρόντες και εκπρόσωποι του γερμανικού κινήματος Pegida και τσέχικων ναζιστικών ομάδων. Η διαδήλωση τέλειωσε με μια βίαιη επίθεση από μασκοφόρους ναζί σε κοινωνικό κέντρο που κάνει μαθήματα γλώσσας.

Δανία

Το ακροδεξιό ρατσιστικό λαϊκίστικο Δανικό Λαϊκό Κόμμα (Dansk Folkeparti, DK) πήρε  στις ευρωπαϊκές εκλογές του 2014 ποσοστό 26.6%. Στις βουλευτικές εκλογές τον επόμενο χρόνο, κέρδισε τη δεύτερη θέση, με 37 στις 179 έδρες.

Το DK είναι ένα εθνικιστικό κόμμα που στηρίζει  την εκλογική του βάση στο ρατσισμό, στοχοποιώντας κυρίως μετανάστες και μουσουλμάνους. Ιδρύθηκε τα 1995 με απόσχιση από το παρόμοιο ξενοφοβικό Κόμμα της Προόδου. Ο ιδρυτής του Pia Kjærsgaard έχει περιγράψει μια πολυεθνική Δανία ως «εθνική καταστροφή».

Το DK,  υπό την ηγεσία τώρα του Kristian Thulesen Dahl, έχει αυξήσει απότομα την εκλογική του δύναμη στις δύο τελευταίες εκλογές.

Το κόμμα έχει διακηρύξει το στόχο να απαγορευτεί κάθε μετανάστευση από μη δυτικές ή μουσουλμανικές χώρες. Η ισχυρή του θέση στο κοινοβούλιο συνεπάγεται πως μπορεί  να ασκεί επιρροή στην κεντροδεξιά κυβέρνηση, με αποτέλεσμα μέτρα όπως το νόμο που επιτρέπει στις αρχές να κρατούν χρήματα και τιμαλφή από τους πρόσφυγες.

Φινλανδία

Το Κόμμα  των Φινλανδών  (Perussuomalaiset, PS), γνωστό περισσότερο ως Αληθινοί Φινλανδοί, είναι ένα ακροδεξιό ρατσιστικό λαϊκιστικό κόμμα με ροπή στον εθνικοσοσιαλισμό.  Ιδρύθηκε το 1995, κληροδοτώντας τον προκάτοχο του, το   Finnish Rural Party .

Τον τελευταίο χρόνο κέρδισε το 17.65% των ψήφων στις φινλανδικές εκλογές. Αν και έπεσε λίγο από το προηγούμενο 19.1% του 2011, το Κόμμα των Φινλανδών πήρε τη δεύτερη θέση, με 38 έδρες στις 200, και συμμετέχει στην κυβέρνηση συνασπισμού.

Το Κόμμα των Φινλανδών προωθεί τον ξενοφοβικό ρατσισμό και επικρίνει την πολυπολιτισμικότητα. Αντιτίθεται επίσης στη διδασκαλία των σουηδικών (επίσημη γλώσσα στη Φινλανδία, μαζί με τη φινλανδική) στα σχολεία. Αντίθετα, θέλει τα παιδιά να διδάσκονται την «υγιή εθνική υπερηφάνεια» και στηρίζει δραστηριότητες που προωθούν τη φιλανδική ταυτότητα.

Μεταξύ όσων εκλέχτηκαν με το Κόμμα των Φινλανδών, είναι και τέσσερα ηγετικά στελέχη του Suomen Sisu, ενός φασιστικού οργανισμού που ο φινλανδικός τύπος τον περιγράφει ως «ναζιστικής εμπνεύσεως».

Το 2013, ένας απ’ αυτούς, ο James Hirvisaari, εκδιώχτηκε από το Κόμμα των Φινλανδών γιατί φωτογραφήθηκε να κάνει ναζιστικό χαιρετισμό έξω από το κοινοβούλιο. Ένας άλλος, ο Jussi Halla-aho,  έχει καταδικαστεί για υποκίνηση φυλετικού μίσος. Ο αρχηγός του  Suomen Sisu, Olli Immonen,  επίσης εκλεγμένος με το Κόμμα των Φιλανδών, ανάρτησε φωτογραφίες στο facebook που τον δείχνουν με μέλη του ανοιχτά ναζιστικού Κινήματος Φινλανδικής Αντίστασης.

Μία δημοσκόπηση του 2011  της εφημερίδας   Helsingin Sanomat  έδειξε ότι η πλειοψηφία των υποστηρικτών του Κόμματος των Φιλανδών συμφωνεί με τη δήλωση «Άνθρωποι από κάποιες ράτσες είναι ανίκανοι να ζήσουν στη σύγχρονη κοινωνία”.

Γαλλία

Το Εθνικό Μέτωπο (National Front, FN) είναι το πιο πετυχημένο εκλογικά ευρωπαϊκό φασιστικό κόμμα. Πήρε 6.6 εκατομμύρια ψήφους (27,1%) στο δεύτερο γύρο των εκλογών τον περασμένο Δεκέμβριο. Στον πρώτο γύρο έπιασε την κορυφή, ως το πιο δημοφιλές πολιτικό κόμμα στη Γαλλία.

Τα εκλογικά αποτελέσματα στον πίνακα μας δείχνουν μόνο την αρχή της δραματικής αύξησης του Εθνικού Μετώπου υπό τη Μαρίν Λε Πεν, κόρη του ιδρυτή του, Ζαν Μαρί Λε Πεν.

Σε αυτές τις εκλογές, πίσω στο 2012, το Εθνικό Μέτωπο πήρε 13.6%, κερδίζοντας τους δύο πρώτους βουλευτές του από τη δεκαετία του 1980, με μια τρίτη έδρα να κερδίζεται από το αποσχισθέν Ligue du Sud. Μέχρι τις ευρωπαϊκές εκλογές του 2014, το Εθνικό Μέτωπο είχε φτάσει στο 24.86%.

Το Κόμμα ελέγχει επίσης 14 δημαρχεία, που χρησιμοποιούνται σαν δοκιμαστήρια για το μέλλον. Στην πόλη Béziers, στο νότο της Γαλλίας, για παράδειγμα, ο δήμαρχος Robert Méynard θέσπισε ένα ανεπίσημο στρατό από παλιούς στρατιωτικούς και αστυνομικούς, για να ελέγχει τους δρόμους. Επίσης, έχει θεσπίσει κανονισμούς κατά των καταστημάτων κεμπάμπ και έχει επιβάλει μια απαγόρευση κυκλοφορίας στους νέους.

Το Εθνικό Μέτωπο διατηρεί μια συνεχή  βάση σε κάποιες περιοχές από τη δεκαετία του 1980, αλλά τώρα έχει επεκταθεί παντού.

Η Λε Πεν διεκδικεί σοβαρά τη θέση του Γάλου Προέδρου το 2017 –και η απειλή  είναι πολύ αληθινή. Το Εθνικό Μέτωπο αντλεί τη δύναμη του από τη ρατσιστική, ισλαμοφοβική, αντιρομά και ξενοφοβική ρητορική.

.Αυτή η ανύψωση του Εθνικού Μετώπου οφείλεται στην προσεκτική στρατηγική της Λε Πεν για από-δαιμονοποίηση –που στοχεύει στο να κρύψει τις φασιστικές ρίζες και πολιτικές κάτω από ένα φωτεινό, σεβαστό λουστράρισμα.  Η Λε Πεν έχει διώξει τον πατέρα της, που ήταν αρνητής του Ολοκαυτώματος και δεν γινόταν εύκολα αποδεκτός. Η Μαρίν Λε πεν όμως δεν έχει ποτέ καταγγείλει τις πολιτικές του πατέρα της. Επίσης, έχει μετακινήσει το κόμμα, από τις εκφράσεις ανοιχτού αντισημιτισμού στην πιο αποδεκτή ισλαμοφοβία.

Αυτή η στρατηγική στην πραγματικότητα καθοδηγήθηκε από το Ζαν Μαρί Λε Πεν του οποίου το ευρωφασιστικό εγχείρημα σκόπευε να παρουσιάσει τους ενδεχομένως εκλεγμένους φασίστες σε κοστούμια, κρατώντας στην άκρη τα αγόρια με τις μπότες και στις σβάστικες. Η Μαρίν ραφινάρισε περαιτέρω αυτή την εκδοχή, για να δημιουργήσει ένα σύγχρονο κόμμα.

Ο γαλλικός φασισμός παρέχει το θεωρητικό και τακτικό πλαίσιο που εμπνέει και επηρεάζει τους φασίστες σε όλη την Ευρώπη. Σήμερα, κάθε πρόοδος του Εθνικού Μετώπου δίνει ώθηση στα φασιστικά και ακροδεξιά κόμματα παντού.

Το Εθνικό Μέτωπο έχει βαθιές φασιστικές ρίζες. Ιδρύθηκε το 1972 από τον Λε Πεν, βετεράνο της οργάνωσης Organisation de l’armée secrète (OAS), μία βάρβαρη παραστρατιωτική ακροδεξιά οργάνωση, αντίθετη στην ανεξαρτησία της Αλγερίας. Ένωσε τις υφιστάμενες φασιστικές οργανώσεις, όπως την Ordre Nouveau (New Order), την  Occident και την  Groupe Union Défense (GUD).

Το ιδρυτικό πολιτικό γραφείο του περιλάμβανε τον Alain Robert, τον βετεράνο των SS  Pierre Bousquet, και τον  François Brigneau, μέλος του Milice – στρατιωτική ομάδα που συνεργάστηκε με τους ναζί στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο.

Σήμερα. Το Εθνικό Μέτωπο κρύβει τους συνεχιζόμενους δεσμούς μεταξύ της κοινοβουλευτικής λειτουργίας του και των σκληρών ναζιστικών ομάδων στους δρόμους.

Αλλά οι σύνδεσμοι και οι αλληλεπικαλύψεις με το ανοιχτά εθνορατσιστικό   κίνημα  Identitaires γίνονται σαφέστεροι μεταξύ των Identitaires και των ελεγχόμενων από το Εθνικό Μέτωπο δήμων.

Γερμανία

Σε ένα σοκαριστικό αποτέλεσμα το 2014 στις ευρωπαϊκές εκλογές, η Γερμανία εξέλεξε έναν ευρωβουλευτή από το σκληρό ναζιστικό κόμμα Εθνικό Δημοκρατικό Κόμμα της (Nationaldemokratische Partei Deutschlands, NPD).

Το  NPD – του οποίου ο αρχηγός χαίρεται να ποζάρει μπροστά σε εικόνες του Ρούντολφ Ες –πήρε μόνο 1%, κερδίζοντας όμως μία έδρα καθώς η Γερμανία δεν έχει ελάχιστο όριο για την κατάληψη εδρών στο ευρωκοινοβούλιο.

Όμως η βασική εκλογική δύναμη της ακροδεξιάς είναι η Εναλλακτική για τη Γερμανία (Alternative für Deutschland, AfD) –που κέρδισε 7 έδρες το 2014 και τώρα έχει παρουσία στις μισές από τις δεκαέξι κυβερνήσεις των γερμανικών κρατιδίων, αν και δεν έχει ακόμα έδρες στο εθικό κοινοβούλιο. Είναι το δεύτερο κόμμα στο ανατολικό κρατίδιο της Σαξονίας.

Το AfD–όπως και οι  άλλες ρατσιστικές και φασιστικές ομάδες στη Γερμανία   επιδιώκει με την «προσφυγική κρίση» να δημιουργήσει ένα νέο αποδιοπομπαίο τράγο.

Αυτό το ρατσιστικό λαϊκίστικο ακροδεξιό κόμμα έχει ήδη κινηθεί προς την κατεύθυνση του φασισμού. Σε μία εσωτερική του φραξιονιστική μάχη, κέρδισαν τα  πιο δεξιά και εξτρεμιστικά ρατσιστικά στοιχεία.

Υπό τον νέο αρχηγό,  Frauke Petry, το  AfD εστιάζει κόμα περισσότερο στην ξενοφοβία και τον αντιμουσουλμανισμό,  και κάνει ανοίγματα στην Pegida, το αντιμουσουλμανικό κίνημα δρόμου, που περιγράφεται σαν σύμμαχος. Ο Petry ισχυρίζεται πως η αστυνομία θα πρέπει να πυροβολεί τους ανθρώπους που περνάνε τα γερμανικά σύνορα, «αν το κρίνει αναγκαίο».

Ο ιδρυτής και τέως αρχηγός Bernd Lucke και οι σύμμαχοι του έφυγαν από το κόμμα, λέγοντας πως είχαν διεισδύσει ρατσιστές, εθνικιστές, αντισημίτες, ισλαμοφοβικοί και ομοφοβικοί εξτρεμιστές.

Το Φεβρουάριο το AfD ανακοίνωσε τη συμμαχία του με το Κόμμα Ελευθερίας της Αυστρίας –μία κίνηση που παρακίνησε την ομάδα των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών να επιδιώξουν την αποπομπή των δύο ευρωβουλευτών που παρέμεναν στο   AfD  μετά τη διάσπαση του.

Εν τω μεταξύ, η οργάνωση Pegida (Πατριώτες Ευρωπαίοι κατά της ισλαμοποίησης της Δύσης -Patriotic Europeans Against the Islamisation of the West) είναι πραγματική απειλή στους δρόμους.  Είναι μια πλήρως ρατσιστική ομάδα, στην οποία το NPD και άλλοι ναζί σμίγουν με τους φασίστες χούλιγκανς και άλλους πιο μαλακούς ρατσιστές. Έχει την ικανότητα να κινητοποιεί χιλιάδες στους δρόμους στην τέως Ανατολική Γερμανία, με μέγιστο έναν αριθμό 25.000 στη Δρέσδη τον Ιανουάριο του 2015. Η Pegida  έλκει μεγάλους αριθμούς συνηθισμένων ανθρώπων στις διαδηλώσεις της – είναι περισσότεροι, και με ευρύτερη εμβέλεια,  από ό,τι ήταν ποτέ η Αγγλική Λίγκα στη Βρετανία. Μετά από μια βουτιά στους αριθμούς τον περασμένο χρόνο, η Pegida δείχνει σημάδια ανάκαμψης, στοχοποιώντας τους πρόσφυγες και τους μετανάστες.

Ο συνδυασμός των ακροδεξιών κομμάτων τόσο στο κοινοβουλευτικό πεδίο όσο και στους δρόμους, με τους οργανωμένους φασίστες, τραβάει και τις δύο πτέρυγες ακόμα δεξιότερα, και είναι πολύ ανησυχητικό. Οι επιτυχίες της Pegida, για παράδειγμα, έχουν δώσει στους σκληρούς ναζί μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και θέληση να οργανωθούν  – με περίπου 3.000 να διαδηλώνουν στο Βερολίνο το Μάρτιο.

Ελλάδα

Η Χρυσή Αυγή είναι ένα ναζιστικό κόμμα. Έχει και κοινοβουλευτική και παραστρατιωτική πτέρυγα. Θέλει να δει την Ελλάδα δικτατορική, χρησιμοποιεί σύμβολα των Ναζί και είναι ανοιχτά εθνικοσοσιαλιστές και ρατσιστές. Η Χρυσή Αυγή ιδρύθηκε το 1983, σαν μια αντισημτική, χουντική οργάνωση.

Αναδύθηκε ως επικίνδυνη πολιτική δύναμη σαν αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης το 2008, που άφησε 4.7 εκατομμύρια ανθρώπους άνεργους. Η Χρυσή Αυγή έχει προσπαθήσει να παρουσιάσει τον εαυτό της ως φίλο των συνηθισμένων Ελλήνων, μοιράζοντας τρόφιμα σε φτωχές συνοικίες (αρκεί να είναι μόνο έλληνες). Την ίδια ώρα κατηγορεί τους μετανάστες για τα οικονομικά προβλήματα. Το Μέτωπο νεολαίας της Χρυσής Αυγής μοιράζει σε σχολεία της Αθήνας φυλλάδια, και έχει διοργανώσει μια σειρά συναυλιών «η ροκ κατά του κομουνισμού».

Το κόμμα έχει πίσω του πολλή βία και τρομοκρατία. Ένα μέλος της Χρυσής Αυγλης μαχαίρωσε θανατηφόρα τον αριστερό αντιφασίστα ράπερ Παύλο Φύσσα το Σεπτέμβριο του 2013.

Υποστήριξη στη Χρυσή Αυγή δίνεται και από μέρος της Ελληνικής Αστυνομίας, προσφέροντας στο κόμμα προστασία και ασυδοσία. Μία Έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας επισημαίνει:

“Η έρευνα μας δείχνει ότι η Χρυσή Αυγή είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Ρατσισμός, εκτεταμένη χρήση της εξουσίας και βαθιά ριζωμένη ατιμωρησία, αυτά βρίσκεις στην ελληνική αστυνομία. Οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν αποτύχει να ομολογήσουν τη βία κατά των ανθρώπινων δικαιωμάτων από την αστυνομία και η συνεχή ατιμωρησία”.

Ένα τεράστιο λαϊκό κίνημα κατά των δολοφόνων του Παύλου Φύσσα ανάγκασε την ελληνική κυβέρνηση να δράσει. Το Σεπτέμβριο του 2013, οι ηγέτες του κόμματος και οι βουλευτές συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν μαζικά, για το φόνο του Παύλου Φύσσα, με την εισαγγελική κατηγορία ότι το κόμμα αυτό είναι εγκληματική οργάνωση. Δέκα αστυνομικοί βρέθηκαν να έχουν άμεση σχέση με εγκληματικές ενέργειες της Χρυσής Αυγής.

Αλλά, παρά τη δικαστική εξέλιξη, η εκλογική δύναμη του ναζιστικού κόμματος δεν μειώθηκε. Στις ευρωεκλογές του 2014 πάνω από μισό εκατομμύριο έλληνες ψήφισαν τη Χρυσή Αυγή, δίνοντας της τρεις έδρες στο ευρωκοινοβούλιο, ενώ το 2015 πήρε 7% των ψήφων για τις εθνικές εκλογές κερδίζοντας 18 έδρες στο κοινοβούλιο.

Ακολουθεί σύντομα το 2ο μέρος ..

Μετάφραση Γεωργία Κανελλοπούλου

Πηγή:

http://www.dreamdeferred.org.uk/2016/04/fascism-and-the-far-right-in-europe-country-by-country-guide-part-one/