Πορεία ενάντια σε σεξιστικές/τρανσφοβικές/ρατσιστικές/ομοφοβικές επιθέσεις

Μετά από αρκετές επιθέσεις στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, για ακόμη μια φορά χρειάζεται να λάβουμε δράση. Καθημερινά ερχόμαστε αντιμέτωπες με σεξιστικές, τρανσφοβικές, ομοφοβικές και ρατσιστικές επιθέσεις. Γυναίκες παρενοχλούνται στον δρόμο, τρανς άτομα δέχονται βία με το που βγουν απ’ τα σπίτια τους, μετανάστριες και πρόσφυγες αντιμετωπίζουν καθημερινά κακομεταχείριση.

Τέτοιες επιθέσεις είναι αποτέλεσμα της πατριαρχικά, ετεροσεξιστικά και ρατσιστικά δομημένης κοινωνίας μας. Τα λιγότερο προνομιούχα άτομα υπόκεινται τις συνέπειες αυτών των ιεραρχικών εξουσιαστικών δομών, κάτι που προκύπτει (και) από τον καπιταλισμό και τα αξιακά του συστήματα. Η μάχη ενάντια στην καταπίεση του κράτους δεν είναι αρκετή. Την καταπίεση τη βιώνουμε και στον δρόμο, στη δουλειά, στους χώρους που κατοικούμε, στις σχέσεις μας. Ούτε καν μέσα στα πολιτικά και κοινωνικά πλαίσια που κινούμαστε δεν βρίσκουμε πάντα ασφάλεια και υποστήριξη.

Θέλουμε πίσω το δικαίωμά μας στην πόλη, καθώς και να μπορούμε να κινούμαστε ελεύθερες οποτεδήποτε στους δρόμους, χωρίς τον φόβο ότι θα υποστούμε κάποια επίθεση. Θα διεκδικήσουμε τους δρόμους -τους δικούς μας δρόμους.

Έχουμε σιχαθεί τον φόβο που προκαλεί η καθημερινή βία και την ανάγκη να είμαστε σε συνεχή επαγρύπνηση και προσοχή. Έχουμε σιχαθεί να αναγκαζόμαστε να μιλήσουμε ενάντια σε αυτό. Αλλά δεν θα σιωπήσουμε, μέχρι καθεμιά μας να νιώθει ασφαλής.

Η βία σας μπορεί να μας τρομάζει, αλλά επίσης μας εξαγριώνει, μας φέρνει κοντά και μας ενώνει, ώστε να οργανωθούμε και να απαντήσουμε.

After several attacks in the center of Thessaloniki, once more we have to take action. Every day we face sexist, transphobic, homophobic and racist attacks. Women are being harassed in the street, trans people experience violence as soon as they leave their homes and migrants and refugees face daily abuse.

All these attacks are caused by the patriarchal, heterosexist, racist structure of our society. Combined with the discriminating values of capitalism, it is the less privileged people who suffer the consequences of the hierarchical power structures. Fighting against the state’s oppression is not enough. We also face oppression on the street, at work, in our living spaces and our relationships. Not even in our own political and social movements can we always find safety and support.

We want our right to the city back and to be able to move freely at any time in the streets without the fear of being assaulted. We will reclaim the streets – our streets. We are sick of the fear caused by the daily violence and the need to constantly be alert and cautious. We are sick of being forced to speak up against it. But we will not be quiet until each one of us can feel safe.

Your violence might scare us, but it also makes us angry and unites us in order to organize and fight back.

بعد عدة حوادث في مركز مدينة ثیسالونیكي ٫مرة أخرى سنقوم باتخاذ الإجراءات, كل یوم نحن نواجه مشاكل متعلقة ✧

بالتمييز على أساس الجنس ٫الكراهية ٫والعنصرية والهجمات على المثليين ٠ تتعرض النساء للمضايقات في الشوارع الأشخاص الذين يتعرضون للعنف بمجرد مغادرة منازلهم و المهاجرين و اللاجئين يواجهون الاعتداء الیومي ٠

كل هذه الهجمات ناجمة عن البنیة العنصرية في مجتمعنا, فالأشخاص الأقل حظا هم الذین یعانون من هذه العواقب ✧

فإنا مواجهة الدولة ليس كافيا . نحن نواجه أيضا القمع في الشارع , في العمل , في أماكن معيشتنا وعلاقاتنا. حتى في

الحركات السیاسیة والاجتماعیة الخاصة بنا لا یمكننا أن نجد دائما الدعم السلام

إننا نريد حقنا في العودة إلى مدننا وأن نكون قادرين على التحرك بحرية في الشوارع دون الخوف في أي وقت

سوف نستعيد شوارعنا . نحن سئمنا من الخوف الناجم عن العنف الیومي و التنبه والحذر باستمرار. نحن سئمنا

من الإجبار على التحدث بالضد. لكننا لن نهدأ حتى أن يشعر كل واحد منا بالأمان.

إن عنفك قد یخیفنا، ولكنه أیض ا یجعلن ا غاضبین ویوحدن ا وینظمن ا لمواجهتكم

بعد از چندین حمله در مرکز شهر تسالونیکی ، همه ما باید عکس‌العمل نشان بدهیم.
هر روز ما با حملات مربوط به تبعیض جمسی،ضدّ همجنسگرأی و آنها که تغییر جنس داده اند،مواجه می‌شویم. خانم‌ها در خیابان مورد اذیت و آذر قرار میگیرند، افراد تغییر جنسیت داده از لحظه ای‌ که از خانه شان خارج میشوند مورد خشونت واقع میشوند، مهاجران و پناهندگان هم هر روز مواجه اذیت وآذر میشوند.

همهٔ این حملات توسط بنیاد‌های مردسالارانه ، ضدّ همجنسگرایانه و نژاد پرستان جامعه ما انجام میشود. اضافه بر ارزش‌های تبعیض گرای کاپیتالیست، افرادی که از امتیازات خاصی‌ برخوردار نیستند از نتیجهٔ این قدرت‌های تبعیض طبقاتی ایجاد کنند دچار آسیب میشوند. مبارزه با فشار‌های دولت کافی‌ نیست. ما همچنین در خیابان، در محل کار، در محل زندگی‌ ، و در روابط شخصیمان با این مساله روبرو هستیم. حتا در فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی خودمان همیشه نمیتوانیم امنیت و پشتیبانی‌ پیدا کنیم.

ما میخاییم حقمان از شهر را پس بگیریم، ما میخواهیم بتوانیم در هر وقت و ساعتی‌ در شهر آزادانه و بدون ترس از مورد تجاوز قرار گرفتن حرکت کنیم، ما خیابان‌ها را پس میگیریم، خیابانهای خودمان را پس میگیریم.

ما حالمان از ترس ایجاد شده توسط خشونت روزانه و نیاز همیشه مراقب بودن و حواس جم بودن، به هم می‌خورد. ما از اینکه مجبور می‌شویم در مورد این مسائل حرف بزنیم حالمان به هم می‌خورد. اما ما تا وقتی‌ که هر یک از ما احساس امنیت نکرده اند ادامه میدهیم.

خشونت شما ، ما را عصبانی‌ می‌کند، ما را به هم پیوسته می‌کند، و باعث میشود که ما برای این مبارزه سازمان دهی‌ کنیم،.

αναδημοσίευση από kinimatorama