Κείμενο παρέμβασης για τις πρόσφατες μισογύνικες επιθέσεις στη πόλη του Βόλου.

Μέσα σε διάστημα λιγότερο από 7 μέρες η πόλη του Βόλου ξερνάει 3 δημοσιοποιημένα περιστατικά έμφυλης βίας. Τρεις ξυλοδαρμοί γυναικών από ελληναράδες μάτσο σεξιστές. Στο τελευταίο περιστατικό ο θύτης αφού έβρισε τη γυναίκα στη συνέχεια της επιτέθηκε, την έριξε στο έδαφος κι άρχισε να την χτυπάει. Ευτυχώς περαστικοί παρενέβησαν με αποτέλεσμα ο θύτης να απομακρυνθεί. Το περιστατικό έγινε στο λιμάνι του Βόλου και πρωί. Η γυναίκα που χτυπήθηκε και ένας άντρας που παρενέβη κατήγγειλαν το περιστατικό. Στο δεύτερο περιστατικό ο θύτης ήταν σε σχέση με τη γυναίκα και σε μεταξύ τους διαφωνία αργά τη νύχτα την άρπαξε από τα μαλλιά και της κοπάνησε επανειλημμένα το κεφάλι σε πόρτα εκκλησίας, σε κοντινό στο Βόλο χωριό. Η γειτονιά παρότι άκουσε τα πάντα δεν έκανε το παραμικρό, αντίθετα έδωσε τη συνένοχη σιωπή της στο θύτη ώστε να ολοκληρώσει ανενόχλητος το έργο του. Μετά από καταγγελία της γυναίκας ο θύτης αναζητείται από μπάτσους της περιοχής. Το πρώτο περιστατικό έγινε από άντρα διδάσκοντα στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, στο Τμήμα της Χωροταξίας και η γυναίκα που βρέθηκε ημιλιπόθυμη να ζητάει βοήθεια είναι φοιτήτρια του τμήματος. Η γυναίκα έκανε μήνυση καταγγέλλοντας τον θύτη για την μισογύνικη επίθεση, ενώ «αντι»μήνυση έκανε αμέσως κι ο ίδιος εναντίον της (για ψευδή καταμήνυση) ζητώντας παράλληλα το προβλεπόμενο 48ωρο μέχρι την εκδίκαση του αυτόφωρου. Στο μεσοδιάστημα γνωστοποιείται από το ΠΘ ότι θύτης και θύμα ήρθαν σε κάποια συμφωνία και έτσι αποσύρθηκαν ταυτόχρονα οι δύο μηνήσεις.

Όμως ο μάτσο καθηγητής δεν χρησιμοποίησε μόνο τα αντρικά του προνόμια ως κυρίαρχη ταυτότητα μέσα στην πατριαρχική κοινωνία, αλλά και την εξουσία που του δίνει η επαγγελματική του ιδιότητα ως κρατικός υπάλληλος. Πανεπιστημιακός δάσκαλος. Κεντρική πηγή αυτής της εξουσίας είναι το ίδιο το κράτος που δίνει στους έμμισθους υπηρέτες του το ελεύθερο να ασκούν εξουσία μέσα στα πανεπιστήμια, μέσα στα σχολεία κλπ. Το ίδιο όπως δίνει εξουσία στους μπάτσους και τους δικαστές. Παράλληλα, τα κυρίαρχα συντηρητικά αντανακλαστικά της τοπικής (και όχι μόνο) κοινωνίας ως προς την δικαιολόγηση και συγκάλυψη του περιστατικού ήταν άμεσα. Πριν την ταυτόχρονη απόσυρση των δύο μηνύσεων, ήδη η φοιτήτρια στοχοποιείται με διάφορα σενάρια που χτίζουν το άλλοθι της μισογύνικης επίθεσης που δέχτηκε, ο καθηγητής δικαιολογείται, και το ΠΘ προσπαθεί έντεχνα με τη διάταξη ένορκης διοικητικής εξέτασης να αποσιωπηθεί το γεγονός ώστε να το χειριστεί με τρόπο τέτοιο που να μην εκτεθεί δημόσια η ύπαρξη και αναπαραγωγή σεξιστικών πρακτικών και κυρίαρχων μορφών εξουσίας εντός του πανεπιστημίου.

Και τα τρία περιστατικά ακραίας έμφυλης βίας αντανακλούν την ύπαρξη και αναπαραγωγή βαθιά ριζωμένων πατριαρχικών προτύπων μέσα στην κοινωνία, μέσα στην καθημερινότητα, ανάμεσά μας. Οι βιαστές, οι κακοποιητές, οι δράστες των σεξιστικών επιθέσεων δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά ή δείγματα. Είναι άντρες καθημερινοί και οι πράξεις τους υποδεικνύουν μορφές εξουσίας πάνω σε σώματα μη κυρίαρχων ταυτοτήτων. Εξουσίες που τους δίνει το ίδιο το κοινωνικό σώμα με την ανοχή του σε περιστατικά έμφυλης βίας και με την σιωπηρή συγκάλυψή τους. Η προσπάθεια απενοχοποίησης του κάθε θύτη ταυτόχρονα με την ενοχοποίηση – στοχοποίηση του θύματος, χρησιμοποιώντας οτιδήποτε μπορεί να χρησιμοποιηθεί εργαλειακά με βάση τις κυρίαρχες  σεξιστικές «λογικές», αποτελεί το σταθερό μοτίβο συγκάλυψης. Και στις τρεις περιπτώσεις αν ο δράστης της επίθεσης ήταν κάποιος μετανάστης αυτή τη στιγμή τα μμε πανελλαδικά και οι τοπικές κοινωνίες θα οργίαζαν με ιερό μίσος και αγανάκτηση για “λαθρομετανάστες” που επιτίθενται στις κόρες, τις αδελφές των ελλήνων αντρών, όπως έχει παρατηρηθεί έντονα και στο παρελθόν. Όταν ο θύτης είναι έλληνας άντρας γίνεται αναφορά για μεμονωμένα περιστατικά, για γυναίκες που “προκάλεσαν” την κακοποίησή τους γιατί δεν πληρούν τα πρότυπα “ηθικής” που ορίζει για το γυναικείο σώμα η πατριαρχία, γίνεται με κάθε τρόπο, έμμεσα ή άμεσα, δικαιολόγηση της σεξιστικής βίας. Όταν ο θύτης είναι το δαιμονοποιημένο Άλλο, τότε τα κοινωνικά αντανακλαστικά είναι άμεσα και αναδεικνύουν το ρατσιστικό μίσος και την λύσσα για πογκρόμ εθνικιστικού χαρακτήρα εναντίον κοινωνικών μειονοτήτων.

Ενάντια σε κάθε μορφής εξουσία που επιβάλλεται πάνω στα σώματά μας και στις ζωές μας, ενάντια στην συνένοχη σιωπή και συγκάλυψη σεξιστικών επιθέσεων και συμπεριφορών, στεκόμαστε με μαχητική αλληλεγγύη στο πλευρό κάθε κακοποιημένης θηλυκότητας.

Καμιά ανοχή στην βία της πατριαρχίας και της κυριαρχίας. Καμιά ανοχή στους σεξιστές και σε όσους τους στηρίζουν.

Βόλος, 14 Φλεβάρη 2017

Αναρχική Συλλογικότητα mⒶnifesto