Κανένας εργαζόμενος δεν είναι αναλώσιμος.
Νεκρός 22χρονος εργαζόμενος
…και στα Μikel τα αφεντικά δολοφονούν εργάτες
Την Παρασκευή 10 Φλεβάρη, έχασε τη μάχη για τη ζωή ο 22χρονος,που δούλευε ως διανομέας στο κατάστημα της επιχείρησης «Mikel» στον Κολωνό της Αθήνας. Ο εργαζόμενος είχε τραυματιστεί σοβαρά την Πέμπτη 2 Μάρτη στη βάρδια του, και νοσηλευόταν μέχρι τις 10/3 σε κρίσιμηκατάσταση, αλλά δυστυχώς υπέκυψε στα τραύματα του.
Ως εργατική συλλογικότητα γνωρίζουμε πολύ καλά τις άθλιες συνθήκες που επικρατούν στους χώρους εργασίας αφού για κάθε αφεντικό, μικρό ή μεγάλο, στόχος είναι να μεγιστοποιήσει τα κέρδη του, με κάθε τίμημα , ακόμα και με τη ζωή των ίδιων των εργαζομένων. Η συγκεκριμένη αλυσίδα βέβαια, μας έχει απασχολήσει και στο παρελθόν με τις εργασιακές συνθήκες που επιβάλλει.
Εργαζόμενες στο τμήμα παραγωγής έχουν καταγγείλει ότι δεν τηρούνται ούτε οι στοιχειώδεις όροι εργασίας – υπερεργασία, κλεμμένα ένσημα, υπογραφή 4ωρων συμβάσεων ενώ εργάζονταν για 8ωρο και φυσικά ούτε λόγος για προσαύξηση σε νυχτερινή και κυριακάτικη εργασία. Αξιοσημείωτα είναι και τα ιδιωτικά συμφωνητικά που βάζουν τους εργαζόμενους να υπογράψουν, στα οποία υπάρχουν περίεργες ρήτρες αλλά και υποχρέωση καταβολής από τον εργαζόμενο πολλών χιλιάδων ευρώ ως αποζημίωση, αν για ένα χρόνο μετά την απόλυση, ή την αποχώρηση τους, εργαστούν σε άλλη επισιτιστική επιχείρηση, ή εάν συγγενής τους α’ βαθμού εργάζεται σε άλλη εταιρία του είδους. Να επισημάνουμε μέσα σε όλα αυτά, ότι δεν κάνουμε λόγο για μια οποιαδήποτε επιχείρηση αλλά για μια από τις μεγαλύτερες αλυσίδες καφεστίασης στην Ελλάδα (σήμερα λειτουργούν 129 καταστήματα).
O θάνατος του 22χρόνου εργαζόμενου δεν αποτελεί απλά ένα εργατικό ατύχημα ή μια «άτυχη στιγμή», αλλά μία ακόμα εργοδοτική δολοφονία στο βωμό του κέρδους των αφεντικών, που έρχεται να προστεθεί στη μεγάλη λίστα των καταγεγραμμένων και μη εργατικών “ατυχημάτων” (μόλις πριν 3μήνες, έπεσε νεκρή εργαζόμενη από έκρηξη στα Everest και ένας διανομέας στη Speedex). Μέτρα υγιεινής και ασφάλειας αποτελούν περιττό κόστος για τα αφεντικά, ενώ οι συνθήκες μεγάλης εντατικοποίησης και απασχόλησης σε δύο ή τρία πόστα ταυτόχρονα αποτελούν τον κανόνα.
Ένας άνθρωπος στην εντατική ή νεκρός δεν μετράει για αυτούς μπροστά στα κέρδη τους!
Η εργοδοτική αυτή δολοφονία δεν θα είναι η τελευταία εάν ως εργατικό κίνημα δεν δώσουμε μαζικά την απάντησή μας, αν δεν υπερασπιστούμε και δε διεκδικήσουμε τα εργατικά μας συμφέροντα, αν δεν αντισταθούμε στην υποτίμηση της εργασίας μας και της ίδιας μας της ζωής.
Απέναντι στην εργοδοτική τρομοκρατία οργανωνόμαστε και αγωνιζόμαστε στα σωματεία μας και στους χώρους δουλειάς.
Κανένας εργαζόμενος δεν είναι αναλώσιμος.
Να μη γίνουμε θυσία στο όνομα της κερδοφορίας.
Να γίνουμε απειλή για τα αφεντικά.
ΕΣΕ Θεσσαλονίκης
http://ese-thessalonikis.gr/2008-11-14-17-35-37/2008-12-22-14-16-34/225–22-mikel.html