Αμερική 1900: οι γυναίκες “κακοποιήτριες” σεξιστών στο δρόμο με τις βελόνες

Τους καρφώναν με βελόνες από τα καπέλα τους όταν οι άντρες άπλωναν χέρι πάνω τους παρονοχλόντας τες σεξουαλικά.

 

Τα τελευταία χρόνια η συζήτηση γύρω από το catcalling και την σεξουαλική παρενόχληση στο δρόμο έχει αναπτυχθεί αρκετά στο διαδίκτυο και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

“Αλλά αυτές που κουράζονται από τις επανειλημμένες παρενοχλήσεις κάνουν εμφανή την αντίδρασή τους για μεγάλο διάστημα.” (Αναφέρει η Laura Donovan για το ATTN): Στις αρχές της δεκαετίας του 1900, οι γυναίκες μαχαίρωναν με τις βελόνες τους λαλίστατους σεξιστές στο δρόμο. Και αυτό δεν ήταν η χειρότερη μοίρα που τους επιφυλάσσοταν από τις γυναίκες.

Η Donovan αντλεί στοιχεία από ένα βιβλίο που δημοσιεύτηκε το 2014. “Προσοχή στον κακοποιητή: Σεξουαλική Παρενόχληση στους Αμερικάνικους Δημόσιους Χώρους, 1880-1930”, από τον Kerry Segrave.

Το βιβλίο αυτό εξετάζει την ιστορία της σεξουαλικής παρενόχλησης στους δημόσιους χώρους της Αμερικής, όπως δρόμοι και οχήματα δημόσιας συγκοινωνίας, κατά την περίοδο 1880-1930. Αυτή η συμπεριφορά αναφερόταν ως κακοποιητική ή παρενοχλητική και οι δράστες αποκαλούνταν mashers (κακοποιητές). Ξεκίνησε γύρω στο 1880 ως πρώτη απάντηση στο γυναικείο κίνημα, καθώς οι γυναίκες στην Αμερική διεκδίκησαν μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων και μεγαλύτερη ανεξαρτησία. Οι γυναίκες που βγαίνουν μόνες τους, ή μόνο με άλλες γυναίκες, απειλούν την ανδρική κυριαρχία και τον έλεγχο της κοινωνίας. Μια απάντηση από τους άνδρες σε αυτό ήταν να παρενοχλούν σεξουαλικά τις γυναίκες όταν ήταν μόνες τους σε δημόσιους χώρους. Το βιβλίο αυτό εξετάζει την έκταση του προβλήματος, τις απόψεις συντακτών και συγγραφέων της εποχής σχετικά με το θέμα, την τάση να κατηγορείται το θύμα και τις απαντήσεις των γυναικών στους δρόμους απέναντι στην παρενόχληση. Επίσης, μελετώνται οι ενέργειες και αντιδράσεις των δικαστηρίων και οι ενέργειες και αντιδράσεις της αστυνομίας. Ένα μεγάλο μέρος της σεξουαλικής παρενόχλησης αυτής της περιόδου πραγματοποιούνταν πρωί ή μεσημέρι, σε περιοχές των πόλεων με αρκετή κίνηση.

Ο όρος “masher” (κακοποιητής) προέκυψε από ένα διάλογο μεταξύ δύο κωμικών στη δεκαετία του 1880. Αλλά άλλαξε αργότερα ως συνώνυμο με το “dandy“, το “παγώνι“, και άλλους όρους που προσομοίαζαν έναν δήθεν γοητευτικό νεαρό. Ο Seagrave συνεχίζει:

“Το Σεπτέμβριο του 1904, παρατηρήθηκε ότι το λεξικό του Webster ορίζει έναν masher ως “κάποιον που μαστίζει, που επικρατεί, ένα γόη των γυναικών“. Σε αντίθεση με αυτό τον ορισμό, δόθηκε εκ νέου ορισμός από έναν «διακεκριμένο» δικαστή [ανώνυμο] σε μια δυτική πολιτεία: «Όποιος αγγίζει στο δρόμο μια γυναίκα την οποία δεν γνωρίζει και ο οποίος δεν έχει δικαίωμα να της μιλήσει · οποιοσδήποτε βρίσκεται στις γωνίες των δρόμων και ενοχλεί γυναίκες καθώς περνούν από μπροστά του · κάθε άνθρωπος που κάνει γκριμάτσες στις γυναίκες ».

Παρολαυτά, η λέξη masher εμφανίστηκε πρώτη φορά στην ιστορία της ιθαγενούς Leicester Blaker του Κάνσας, η οποία, το 1903, έπρεπε να αποθαρρύνει έναν άντρα που συνέχιζε να την πλησιάζει σε ένα λεωφορείο της Νέας Υόρκης. Η Donovan γράφει: “Όταν πέρασε το χέρι του γύρω από την πλάτη της, τον μαχαίρωσε στο χέρι με τη βελόνα της, διατηρόντας την ήρεμη έκφρασή της όλη την ώρα. Δεν αντέδρασε καθώς ο άνδρας ούρλιαζε από τον πόνο και κατέβηκε από το λεωφορείο στην επόμενη στάση.”

«Δεν του έδινα σημασία, αλλά τελικά οι κινήσεις του έγιναν τόσο ενοχλητικές που δεν μπορούσα να τον σταματήσω», είπε αργότερα σε έναν ρεπόρτερ. «Ένιωσα τόσο εξοργισμένη [όταν με άγγιξε] που δεν ήξερα τι να κάνω.” Καταλήγει “‘Αν οι γυναίκες της Νέας Υόρκης ανεχτούν την παρενόχληση, τα κορίτσια του Κάνσας δεν πρόκειται να κάνουν κάτι τέτοιο. ”

Πέντε χρόνια αργότερα, μια γυναίκα που ονομάζεται Marguerite LeBlanc μαχαίρωνει έναν άνδρα που πέρασε το χέρι του στους ώμους της στο δρόμο με την βελόνα της. Ένας διαβόητος κύριος, ο E.L. Dickson, αντιμετώπισε τη λάθος άκρη της βελόνας το 1910 όταν άρπαξε από το μπράτσο την Martha Taylor σε έναν κινηματογράφο στο Λος Άντζελες. Η Taylor απλώς τον απειλούσε να  την αφήσει, αλλά τελικά ο επιφανής κύριος συνελήφθη.

Οι βελόνες που χρησίμευαν για να σταθεροποιούν τα καπέλα στα κεφάλια των γυναικών, επιστρατεύτηκαν από τις γυναίκες της εποχής ενάντια στην σεξουαλική παρενόχληση στο δρόμο. Αν και ο Segrave αναφέρεται επίσης σε ιστορίες γυναικών που απάντησαν με ομπρέλες, περίστροφα ρέπλικες, πέτρες, ακόμη και μαστίγιο. Οι μπουνιές επίσης έπαιξαν σημαντικό ρόλο. Σήμερα, οι γυναίκες ξεφτιλίζουν δημόσια τους άνδρες παρενοχλητές με την δημοσιοποίηση κινητών τηλεφώνων, φωτογραφίες τους και βίντεο με απευθείας μετάδοση. Σε κάθε εποχή, το πιο εύκαιρο εργαλείο, είτε πρόκειται για smartphone είτε για βελόνα, μπορεί να λειτουργήσει ανά κακοποιητή, αλλά στο σύνολό τους όλα αυτά δεν τους αποτρέπουν από το να συνεχίζουν την παρενόχληση .

Μετάφραση: Vectrum

Πηγή:American Women in the 1900s Called Street Harassers ‘Mashers’ and Stabbed Them With Hatpins