Θυμάσαι το πρώτο μας φιλί; Είχε γεύση από κανέλα…

Μια νύχτα… μια Αυγή

Θυμάσαι το πρώτο μας φιλί;
Είχε γεύση από κανέλα…
και ροδάκινο.

Ξέρεις…

Ήταν υπέροχη η μουσική σου…
Ακολουθεί πια τα βήματα μου.
Χορεύω μαζί της,
τις ώρες της προσμονής.
Μυρίζω το χρώμα της πνοής σου
στο δέρμα μου.
Μεθώ με τη γεύση της αίσθησης σου.
Αγγίζω τ’ άρωμά σου
στο απόσταγμα της ψυχής μου.
Ανακαλύπτω στο μυαλό μου
τα μάτια σου.

Ήλιος στην αγκαλιά μου…
Φωτίζεις τους λεπτοδείκτες της υφής μου.

Τα χνάρια της ιδέας σου
κρύβονται πίσω απ’ το χαμόγελο των πόρων μου.
Μυστική συμφωνία των σωμάτων.
Πανδαισία στο φόντο του Έρωτα,
στο ρυθμό των ορίων μας.

Ακούς;

Τη στιγμή που παγώσαμε τον χρόνο
ο λυγμός των πάντων παραδόθηκε
στο χορό των δακτύλων μας.

Ένα φιλί!

Στις φλέβες κατρακύλησε
το ελιξίριο του Φεγγαριού.
Κάθε μέρα πίνω μια γουλιά
απ’ το ποτήρι της Αθανασίας.
Τραγουδώ με την απουσία σου
το όνειρο,
την παραίσθηση,
την Ηδονή…

Ε. Ι.