Ο αδέσποτος

Ευτυχώς ο καιρός έχει ζεστάνει για τα καλά.. Αυτό βέβαια έχει και τα κακά του, γιατί και ο ήλιος με αρρωσταίνει… Ευτυχώς όμως πέρασε ο χειμώνας, που συνέχεια έψαχνα από δω κι από κει που θα έχει απαγγιο για να γλιτώσω λίγο από τον αέρα, τη βροχή και τα χιόνια… Ήθελα να είμαι κοντά στο μέρος που με άφησες βλέπεις, ώστε όταν ξαναγυρίσεις να με βρεις.. Το ξέρω ότι θα γυρίσεις.. Δε γίνεται να μη σου λείπω καθολου.. Και σε περιμένω… Κι ας είναι το δεύτερο μου καλοκαίρι εδώ… Στο ίδιο σημείο…
Σήμερα το πρωί ήλθαν πάλι οι κυρίες με το σκούρο αυτοκίνητο και μου έδωσαν να φάω… Πόσο χαίρομαι όταν τις βλέπω! Όχι τόσο επειδή με ταΐζουν,μα κυρίως γιατί μου κάνουν κι από κανένα χάδι πάνω στο κεφάλι μου και πότε πότε κάτω από τα αφτια που τόσο μου αρέσει.. Γιατί μου θυμίζει εσένα που με χαϊδευες εκει και μου γελουσες.. Και πόσο μου άρεσε να σε βλέπω να γελάς… Οι κυρίες λοιπόν είπαν ότι θα ξανάρθουν να με ταΐσουν.. Εγώ εδώ θα είμαι… Αφού ειπαμε.. σε περιμένω να έρθεις…

Ευτυχώς η πληγή στον λαιμό μου κλείνει… Τι καβγάς κι αυτός τις προάλλες … Εκείνοι ήταν έξι κι εγώ μόνος μου… Ένας με δάγκωσε λίγο πάνω από την ουρά και ο αρχηγός τους με άρπαξε στον λαιμό.. Παλεψα αφεντικο.. Θέλω να με πιστέψεις.. Και γρυλισα και δόντια έβγαλα και την πλάτη χαμήλωσα πριν ορμησω.. Ξέρω ότι δεν θα ήσουν περήφανος για εμένα, αλλά έκλαψα… Έκλαψα πολύ… Όχι τόσο γιατί πονούσε ο λαιμος και η ραχη μου και είχα πολύ αιμορραγία.. έκλαψα γιατί μου είπαν ότι θα ξανάρθουν, αφού εδώ είναι το μέρος τους κι εγώ δεν χωράω στη παρέα τους γιατί είμαι λέει «ράτσας».. Εγώ όμως μόνον εκεί μπορώ να σε περιμένω ώστε να με βρεις όταν γυρίσεις να με πάρεις… Γιατί θα γυρίσεις… Έτσι δεν είναι;;
Ξέρεις ε;; Από εδώ που είμαι, κάθε μέρα περνάνε παιδιά… Σαν τα δικά μας!! Που παίζαμε όταν ήμουν κι εγώ κουτάβι και μου τραβούσαν την ουρά και ανέβαιναν επάνω μου και εγώ χαιρόμουν και κουνούσα πέρα δώθε την ουρά… Κι εσύ μας καμαρωνες … Πόσο όμορφα περνούσαμε αλήθεια… Πόσο μου άρεσε να σε βλέπω να γελάς…
Τώρα που θα γυρίσω θα σου δείξω και πόσα κόλπα έχω μάθει… Μόνος μου!! Έμαθα να βρίσκω φαγητό, οπότε αν δεν έχεις να με ταΐσεις μη φοβάσαι… Άσε που μπορει να έρχονται πάλι οι κυρίες με το σκούρο αυτοκίνητο κάθε τρεις μέρες και να μου δίνουν φαΐ.. Αν τις μιλήσεις είμαι σίγουρος πως θα τα βρείτε.. Επίσης έμαθα να κάνω τον ψόφιο… Έχει χρειαστεί μια δυο φορές να μείνω ακίνητος και ξέρεις ε; Μια φορα, δυο άλλες κυρίες νόμιζαν ότι έχω πεθάνει και ήρθαν από πάνω μου.. Και τότε εγώ άνοιξα το ένα μάτι και εκείνες μάλλον χάρηκαν πολύ και με άρχισαν στα χαδια… Όπως τότε που μέναμε μαζί… Θυμάσαι;Όμως να ξέρεις.. Ανησυχώ.. Γιατί τόσο καιρό που λείπω, ποιος σας φυλάει; Ποιος γαβγιζει όταν μυρίζεται τον κίνδυνο; Ποιος προσέχει τα παιδιά όταν παίζουν έξω στην αυλή; Ποιος τους δείχνει τι σημαίνει πίστη και σεβασμός; Μάλλον πρέπει να έρθεις σύντομα να με πάρεις γιατί πολύ φοβάμαι ότι δεν είστε ασφαλείς…
Τις προάλλες πήγα μια βόλτα στη θάλασσα… Θυμήθηκα τα μπάνια και τα παιχνίδια μας εκείνο το καλοκαίρι, λίγες μέρες πριν έρθεις να με αφήσεις εδώ να παίζω μόνος μου.. Θυμαμαι, μου πετουσες το μπαλάκι κι εγώ βουτούσα στα νερά και το έπαιρνα… Και γελουσατε όλοι και μου φωναζατε «μπράβο» και όλο και πιο πολύ χαιρόμουν κι εγώ που σε έκανα περήφανο… Η θάλασσα που λες, είχε κύμα εχθές… Την ρωτούσα μήπως σε είδε πουθενά, αλλά δεν μου απάντησε… Μάλλον ήταν θυμωμενη γίσως αυτο και δεν μου απάντησε, κι εγώ της γαβγιζα!! Καλά δεν έκανα;;
Ξερεις κατι;; Μου έχει λείψει πολυ να ακούσω το όνομα μου… «Μομπυ » από το παραμύθι των παιδιών με τη φάλαινα… Τώρα οι περισσότεροι με φωνάζουν «ξουτ», «βρωμοσκυλο» ή «φύγε»… Οι κυρίες με το σκούρο αυτοκίνητο με φωνάζουν «βρε»… Αυτό το όνομα ίσως μου αρέσει λίγο πιο πολύ…. Τίποτα όμως δεν συγκρίνεται με το «Μομπυ»…
Τις προάλλες ένας κύριος με χτύπησε με ένα γυαλινο μπουκάλι στο κεφάλι… Με χτύπησε τοσο δυνατα που το μπουκαλι εσπασε τελικα… Πονεσα πολύ αλλά δεν έκλαψα, παρά το έβαλα στα πόδια τρέχοντας και λίγο μου έφυγε ένα παράπονο σαν λυγμος … Αν τον έβλεπες είμαι σίγουρος ότι θα θυμωνες πάρα πολύ μαζί του… Ευτυχώς που δεν τον είδες γιατί δεν θέλω να θυμώνεις… Μόνο να γελάς θέλω…
Σήμερα κάνει πολύ ζέστη και η γούνα μου μυρίζει… Άσε που χρειάζομαι και μπάνιο! Δεν θα πάω όμως στη θάλασσα και σήμερα, μη τυχόν και έρθεις και δε με βρεις…
Ευτυχώς έχω βρει μια καλή κρυψώνα… Έχει σκιά και βλέπω όλα τα αυτοκίνητα που περνάνε από το σημείο μου.. Αν έρθεις και δε με βρεις μην ανησυχησεις.. Κάπου γύρω θα είμαι… Θα σε βρω εγώ μέχρι να πεις κύμινο!
Έχει ησυχία τώρα που μεσημεριασε.. Θα γειρω λίγο εδώ στη σκιά.. Θα κλείσω τα μάτια μου και θα σε ονειρευτω, όπως κάθε φορά που κοιμάμαι… Θα ονειρευτω ότι ερχεσαι και με παίρνεις πάλι πίσω στο σπίτι μας… Και μου κάνεις χαδια μαζί με τα παιδιά κι εγώ για να σας δείξω πόσο μου λειψατε τρέχω γύρω γύρω από εσάς κι εσείς γελάτε… Πόσο μου αρέσει να σας βλέπω να γελάτε… Έστω για μια φορά να σας δω αφεντικό… Έστω για ένα γεια… Γιατί ούτε αυτό το είπαμε ποτέ…
Είμαι εδώ …
Και σε περιμένω…
Μην με ξεχνάς…

ihappy.gr/o-adespotos