Σκλαβοπάζαρο ανέργων

Στην Ελλάδα του 2014 θυμίζει ανέκδοτο η αναφορά σε εργασιακά δικαιώματα ενώ οι μεγάλοι αγώνες που τα κέρδισαν φέρνουν περισσότερο σε λαϊκό παραμύθι.

Στην Ελλάδα του 2014 οι άνθρωποι στην πιο παραγωγική τους ηλικία φεύγουν εξωτερικό προς αναζήτηση της “τύχης” τους.

Όμως κάπου στο ενδιάμεσο εμφανίζεται ως “από μηχανής θεός” ένα μακρύ χέρι της καταπάτησης των εργασιακών δικαιωμάτων που χαϊδεύει αυτιά εργοδοτών και αποτελεί έσχατη λύση ανέργων και απελπισμένων νέων: Voucher…

Με τα προγράμματα Voucher ο εργοδότης εξασφαλίζει έναν εργαζόμενο ο οποίος δεν τους κοστίζει σε χρήμα ούτε σε ασφάλιση. Ο άνεργος εργάζεται για πέντε μήνες το χρόνο (μέχρι το επόμενο πεντάμηνο voucher που θα ανακυρηχθεί) και πληρώνεται με περίπου 2,30 ευρώ την ώρα. Σε άλλες περιπτώσεις πληρώνονται μηνιαίως και άλλες μετά το πέρας του πενταμήνου με συνολική εξόφληση.

Δηλαδή, με λίγα λόγια ένας νέος άνθρωπος θεωρείται τυχερός αν επιλεχθεί σε πεντάμηνο πρόγραμμα voucher και βγάλει 2000 μικτά περίπου το χρόνο.

Με λίγα λόγια το σύστημα των επιδοτούμενων προγραμμάτων προσφέρει σύγχρονους σκλάβους στους εργοδότες. Νέοι, παραγωγικοί, δεν κοστίζουν, φοβούνται να αντισταθούν, δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό ώστε να επαναπροτιμηθούν από τον ίδιο εργοδότη. Εργασιακό σκλαβοπάζαρο δηλαδή.

Κι αυτοί οι σύγχρονοι σκλάβοι σβήνονται από τα κατάστιχα των μακροχρόνια ανέργων. Και οι στατιστικές μετά τι δείχνουν; Ανάπτυξη και success story made in Greece.

Δυστυχώς αυτή είναι η σύγχρονη εργασιακή πραγματικότητα στην Ελλάδα.  Και πάνω σε αυτό το εργασιακό σκλαβοπάζαρο θεμελιώνονται και άλλα αντεργατικά μέτρα, και περαιτέρω διάλυση της Υγείας και της Παιδείας, και παραπάνω εξαθλίωση…

Ως πότε λοιπόν θα προσφέρουμε την ακριβή μας εργασία φτηνά και σκυμμένοι θα δίνουμε τις πλάτες μας να πατήσουν οι δουλέμποροι των ζωών μας;

Ηλέκτρα Προσήλια