Ξύπνα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος πήρε φωτιά

Blaumachen #3, editorial

 

«Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ.»
…είπε ο Μωάμεθ στο Σεβάχ

Κοίτα πάνω Κεμάλ
το τσακισμένο στόμα της μέρας
φτύνει κομμάτια τσιμέντο ανθισμένο
Πολύ κάθισες
τώρα σήκω και τρέχα
Κοίτα τ’ άδειο πεδίο της μάχης
δυναμίτη κι αίμα ζωσμένο

Ξύπνα Κεμάλ
Αυτός ο κόσμος τώρα έπιασε φωτιά
Οι βάρβαροί του
στον παραδίνουν σκυλί ξεδοντιασμένο
Που ‘χες κρυφτεί;
Δε μπορεί να φοβάσαι ακόμα και τώρα
με το χέρι του τρόμου σπασμένο

Οξειδώθηκες Κεμάλ
Σταυρωμένος στα σκουριασμένα όπλα
του τάφου σου
σκουριασμένα απ’ το αίμα της
σκιάς σου
Δεν ήξερες Κεμάλ
πως δεν αλλάζει με φτηνές προσευχές
τ’ αγορασμένο μεδούλι
στην ψυχή της γενιάς σου;

Ξύπνα Κεμάλ
Έτρεχες πίσω απ’ το μπόι των αρχόντων σου
τις υποθήκες της παλιάς κοινωνίας
να τους μετράς με το κεφάλι σκυμμένο

Κάνε πίσω τώρα και δες
την επίπονη γέννα των καιρών
που αλλάζουν
ή πώς με λίγο μπαρούτι και σπίρτα
ένα πατημένο λουλούδι κατατροπώνει
το ανίκητο σύμπαν
ντυμένο
με πλαστικό πολυμερές κορεσμένο

blaumachen.gr