Η Επαναστατική Κομμούνα της Λυών

Μετά την ήττα του γαλλικού στρατού από τους Πρώσους και τη σύλληψη του Ναπολέοντα ΙΙΙ στη μάχη του Σεντάν στις 2 Σεπτεμβρίου του 1870, Η Κυβέρνηση του Ναπολέοντα ΙΙΙ κατέρρευσε. Στις 4 Σεπτεμβρίου, του 1870, μια ομάδα Δημοκρατών Μπουρζουάδων ανακήρυξε την Τρίτη Δημοκρατία και καθιέρωσε μια κυβέρνηση εθνικής άμυνας. Αρκετοί διεθνιστές που είχαν φυλακιστεί από το καθεστώς του Ναπολέοντα ΙΙΙ εξαιτίας της συνδικαλιστικής τους δράσης και προπαγάνδας αφέθηκαν ελεύθεροι με ένα καλωσόρισμα ηρώων της γαλλικής εργατικής τάξης, και ο Eugène Varlin επέστρεψε στο Βέλγιο από την προσωρινή εξορία.

Ο Μιχαήλ Μπακούνιν, ο Ρώσος αναρχικός που δραστηροποιούταν στην Διεθνή απο το 1868, ταξίδεψε στην Λυών, με την ελπίδα να μετατρέψει τον ενδο-ιμπεριαλιστικό πόλεμο μεταξύ της Πρωσίας και της Γαλλίας σε μια εκτεταμένη κοινωνική επανάσταση. Ο Μπακούνιν εξέθεσε τις θέσεις του στην μπροσούρα, Επιστολές σε έναν Γάλλο για την Τωρινή Κρίση, αποσπάσματα της οποίας περιλαμβάνονται στο βιβλίο Volume One of Anarchism: A Documentary History of Libertarian Ideas. Ο σύντροφος του, ο James Guillaume, ο οποίος είχε επαφές με τον Varlin και άλλους γάλλους διεθνιστές, ήταν σε μια διαδικασία δημοσίευσης και διανομής απο την Ελβετία της μπροσούρας του Μπακούνιν.

Στη Λυών, ο Μπακούνιν συναντήθηκε με τα άλλα μέλη της Διεθνούς που υποστήριζαν την επαναστατική σοσιαλιστική προσέγγιση του, συμπεριλαμβανομένων των Albert Richard από τη Λυών, και André Bastelica από τη Μασσαλία. Στις 24 Σεπτεμβρίου, το 1870, μετά από μια λαϊκή διαδήλωση που καλούσε σε » στρατολόγηση των πλουσίων και το διορισμό των αξιωματικών του στρατού μέσω ελεύθερων εκλογών«, ο Μπακούνιν και οι συντροφοί του εξέδωσαν μια διακήρυξη, παρατίθεται παρακάτω, που καλούσε να δημιουργηθεί μια ομοσπονδία επαναστατιμένων κομμούνων που θα αντικαταστήσει το αστικό κράτος. Η διακήρυξη έγινε δεκτή με ενθουσιασμό, αλλά οι σύντροφοι του Μπακούνιν ήταν απρόθυμοι για να την εφαρμόσουν στην πράξη.

χάρτης της πόλης της Λυών και των προαστίων της, 1872

Όταν το Δημοτικό Συμβούλιο προσπάθησε να μειώσει την αμοιβή των εργαζόμενων στα τοπικά εργοστάσια που είχαν μετατραπεί σε «εθνικά εργαστήρια», χιλιάδες εργαζόμενοι στην Λυών διαμαρτυρήθηκαν έξω από το δημαρχείο της πόλης, δίνοντας την ευκαιρία στον Μπακούνιν και τους συντρόφους του να καταλάβουν το δημαρχείο και να ξανα-διακυρήξουν τα αιτήματά τους. Ο έλεγχος του δημαρχείου εναλλασσόταν μεταξύ των διαδηλωτών και της Εθνικής Φρουράς, αλλά τελικά η Φρουρά ανακατέλαβε την αίθουσα και ο Μπακούνιν συνελήφθη. Απελευθερώθηκε από μια μικρή ομάδα συντρόφων και στη συνέχεια έφυγε στην Μασσαλία, όπου έμεινε με τον Bastelica, και τελικά επέστρεψε στην Ελβετία. Μια εβδομάδα αφότου ο Μπακούνιν άφησε την Μασσαλία, υπήρξε μια προσπάθεια εκεί να δημιουργηθεί μια επαναστατική κομμούνα.

Παρά τις προσπάθειες των Μαρξιστων και ορισμένων ιστορικών να παρουσιάσουν την εξέγερση της Λυών ως κωμικοτραγική φάρσα, όπως ο επισημαίνει ο Paul Avrich , τα νέα «για την Κομμούνα στην Λυών πυροδότησαν μια αλυσιδωτή αντίδραση πάνω και κάτω στην κοιλάδα του Ροδανού και μέσα στη Προβηγκία«. Υπήρξαν προσπάθειες για τη δημιουργία επαναστατικών κομμούνων στη  «Toulouse, Narbonne, Cette, Perpignan, Limoges, Saint-Etienne, Le Creusot, και σε άλλες πόλεις» (Avrich, Αναρχικά Πορτρέτα: 236). Οι πιο σημαντικές προσπάθειες έγιναν στο τέλος του Οκτωβρίου στη Μασσαλία και το Παρίσι, προμηνύοντας την επαναστατική Παρισινή Κομμούνα του Μαρτίου του 1871.

Η διακύρηξη της πρώτης κομμούνας της Λυών, 26 Σεπτεμβρίου 1870

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΟΜΜΟΥΝΩΝ

Η καταστροφική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα , η ανικανότητα των επίσημων εξουσιών και η αδιαφορία των προνομιούχων τάξεων έχουν οδηγήσει το γαλλικό έθνος στο χείλος της καταστροφής.

Εάν οι άνθρωποι δεν σπεύσουν να οργανώθουν και να ενεργήσουν με έναν επαναστατικό τρόπο, το μέλλον τους είναι καταδικασμένο, η επανάσταση θα χαθεί. Αναγνωρίζοντας τη σοβαρότητα του κινδύνου και λαμβάνοντας υπόψη ότι δεν πρέπει να καθυστερήσει ουτε μια στιγμή ο λαός την επείγουσα δράση, οι αντιπρόσωποι των Ομοσπονδιακών Κοινοτήτων για τη Σωτηρία της Γαλλίας, και των Κεντρικών Επιτροπών,  προτείνει την άμεση έγκριση των ακόλουθων αποφάσεων:

Άρθρο 1 -Ο διοικητικός και κυβερνητικός μηχανισμός του κράτους, έχοντας γίνει ανίκανος, καταργείται. Οι Γάλλοι αναλαμβάνουν την πλήρη κυριότητα του πεπρωμένου τους.

Άρθρο 2-Όλα τα ποινικά και πολιτικά δικαστήρια καταργούνται και αντικαθίστανται από την δικαιοσύνη του λαού.

Άρθρο 3- Η πληρωμή των φόρων και των στεγαστικών δανείων αναστέλεται. Οι φόροι θα πρέπει να αντικατασταθούν από τις εισφορές των ομόσπονδων κοινοτήτων, που θα επιβάλλονται στις πλούσιες τάξεις ανάλογα με το τι είναι απαραίτητο για τη σωτηρία της Γαλλίας.

Άρθρο 4- Δεδομένου ότι το κράτος έχει καταργηθεί, δεν μπορεί πλέον να παρέμβει για την πληρωμή των ιδιωτικών χρεών.

Άρθρο 5 – Όλες οι υπάρχουσες δημοτικές οργανώσεις καταργούνται, αντικαθίστανται σε όλες τις ομόσπονδες κοινότητες από τις επιτροπές για τη σωτηρία της Γαλλίας. Όλη η κυβερνητική εξουσία θα ασκείται από αυτές τις επιτροπές υπό την άμεση εποπτεία του λαού.

Άρθρο 6 – Κάθε επιτροπή, στην κύρια πόλη του κάθε τμήματος, θα στείλει δύο αντιπροσώπους για ένα επαναστατικό συνέδριο για τη σωτηρία της Γαλλίας.

Άρθρο 7 – Το συνέδριο θα συναντηθεί άμεσα στο δημαρχείο της Λυών, δεδομένου ότι είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Γαλλίας και σε καλύτερη θέση για να παρέχει ενεργό δυναμικό για την άμυνα της χώρας. Το συνέδριο αυτό, υποστηριζόμενο από όλους τους ανθρώπους, θα σώσει τη Γαλλία.

ΣΤΑ ΟΠΛΑ !!!

E.-B. SAIGNES, RIVIERE, DEVILLE, RAJON (de Tarare), François FAVRE, Louis PALIX, B. PLACET, BLANC (G.), Ch. BEAUVOIR, Albert RICHARD, J. BISCHOFF, DOUBLE, H. BOURRON, M. BAKOUNINE, PARRATON, A. GUILLERMET, COIGNET aîné, P.-J. PULLIAT, LATOUR, GUILLO, SAVIGNY, J. GERMAIN, F. CHARVET, A. BASTELICA (de Marseille), DUPIN (de St.-Etienne), Narcisse BARRET.

Lyon, Association typographique, – Regard, rue de la Barre, 12

Πηγή: https://robertgraham.wordpress.com/ (O Robert Graham είναι συγγραφέας και ιστορικός του Αναρχισμού)

Μετάφραση/Επιμέλεια: Αδέσποτος