Όσοι ξέφυγαν από τον πόλεμο…Χαμογελάνε

Με φωνάζαν sister γιατί τους μοίραζα τσιγάρα.

Γιατί μιλούσαμε για ώρα.

Γιατί με ρώτησαν για το μέλλον τους στην Ευρώπη. Τη δημοκρατική και φιλόξενη Ευρώπη…

“Δεν είναι η Ευρώπη δημοκρατική και φιλόξενη. Οι άνθρωποι είναι. Εσύ κι εγώ, είμαστε απλά άνθρωποι.”

Έτσι ξεκίνησε το sister.

Ύστερα μια γυναίκα σπαράσσοντας από αναφιλητά δεν μπορούσε να αντέξει την προσβολή του να φωτογραφηθεί μπροστά σε όλους χωρίς το μαντήλι της. Κι έτσι ο σύζυγός της με παρακάλεσε να συνεννοηθώ εγώ με τους αστυνομικούς και να την φωτογραφήσω η ίδια μέσα σε ένα μικρό δωμάτιο. Το ίδιο έγινε με ακόμη μία γυναίκα.

Χαμογελούσαν όταν τους έπαιρναν τα αποτυπώματα κι όταν μπήκαμε στο δωμάτιο για την φωτογράφηση. Ένιωσαν ασφάλεια και αλληλεγγύη. “Είναι η πρώτη φορά που βγάζω το μαντήλι εκτός σπιτιού” μου εξήγησε η μία.

Ο ενός έτους Μουράτ καθρεφτιζόταν στο γυαλισμένο καπό ενός αυτοκινήτου και γέλαγε. Ο δεκάχρονος πιτσιρίκος με τα μεγάλα μάτια φώναξε “sister” για να μου προσφέρει το σαλάμι που βρήκε στο σάντουιτς που του προσφέρθηκε.

Γκαλίνκι μάθαμε είναι το μανταρίνι και μπίμπι το χαρτί υγείας.

Με ρώτησαν τι έγινε ακριβώς στο Παρίσι.

“Η Ευρώπη έδωσε τα όπλα στον ISIS αυτό έγινε”

“Από τον ISIS φύγαμε.”

Η γυναίκα που έπαθε κρίση πανικού κι άρπαξε τα δυο της παιδιά για να φύγει έξω από το Κέντρο και κατέρρευσε κλαίγοντας στο έδαφος όταν την σταμάτησαν οι αστυνομικοί. Τα δυο της κορίτσια τρομοκρατημένα έκλαιγαν στην αγκαλιά των εθελοντών. Στην αρχή καταλάβαμε από σκόρπια λόγια πως μόλις είχε μάθει για τον θάνατο του άντρα της στην Γερμανία. Μετά από ώρα μας εξήγησε πως όλο αυτό προήλθε από ένα άσχημο προαίσθημα που την διακατέχει για τη ζωή της ίδιας και των παιδιών της.

Η δεκάχρονη που έμπαινε ξανά και ξανά στην ουρά για να πάρει πορτοκάλια, αλλάζοντας εναλλάξ το μακρύ σκουλαρίκι της από αυτί σε αυτί για να μην την αναγνωρίζουμε.

Ο πιτσιρίκος που δάγκωσε τη συσκευασία του μικρού σαπουνιού καθώς το άρπαξε βιαστικά και με κοίταξε με τη γλώσσα έξω από την αηδία.

Η ανακούφιση που ένιωσαν όταν τους μοιράστηκε κείμενο στα αραβικά.

Η ηλικιωμένη γυναίκα που μου ζήτησε τσιγάρο και με ρώτησε αν στρίβω χασίς κι όταν της απάντησα “tobacco no hasis” έσκασε στα γέλια λες κι είχε μέρες να γελάσει.

Sister.

Γιατί είναι αδέρφια μας.

Γιατί η αλληλεγγύη δεν έχει χαθεί όσο κι αν για αυτό παλεύει με λύσσα ένα σύστημα ολόκληρο.

Γιατί το όπλο μας είναι η αλληλεγγύη.