Η διαφορά ανάμεσα στον μονοσεξισμό και την αμφιφοβία.
Βλέπω την αμφιφοβία ως μια ιδιαίτερη πλευρά του μονοσεξισμού και σίγουρα οι δύο αυτές έννοιες δεν είναι το ίδιο πράγμα. Ο μονοσεξισμός κατά την άποψή μου χαρακτηρίζει το θεσμικό προνόμιο των μονοσέξουαλ ταυτοτήτων και συμπεριφορών. Οπότε, ο μονοσεξισμός αναφέρεται, για παράδειγμα, στην πεποίθηση πως ένα άτομο μπορεί να είναι μόνο στρέητ ή γκέι, ότι είναι καλύτερο να είσαι μονοσεξουαλικό αντί αμφισεξουαλικό*, πως μόνο οι μονοσεξουαλικές ταυτότητες είναι πραγματικές και πως μόνο τα μονοσεξουαλικά προβλήματα είναι άξια σημασίας κτλ. Ο μονοσεξισμός προκαλεί τον αμφιαποκλεισμό -bi erasure- (από τα μέσα ενημέρωσης, τη λογοτεχνία, την τέχνη, την τηλεόραση και τον κινηματογράφο κτλ) και προκαλεί διακρίσεις όσον αφορά τις προτεραιότητες των ακτιβιστ@ν, τον προγραμματισμό προϋπολογισμού κτλ. Προκαλεί κοινωνική απομόνωση που οδηγεί πολλά αμφί* άτομα στο να έχουν κακή σωματική και ψυχική υγεία και εμποδίζει την πρόσβασή τους σε σωστή θεραπεία και στήριξη που μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφισή τους. Κρατάει τα αμφί* άτομα χαμηλά, κάτω από τα άλλα, και δημιουργεί διάφορων ειδών καταπιέσεις. Βλέπω τον μονοσεξισμό ως τον κύριο παράγοντα που είναι υπεύθυνος για τα ανατριχιαστικά στατιστικά του Bisexual Invisibility report (έκθεση σχετικά με την ορατότητα των αμφισεξουαλικών ανθρώπων). Οπότε, ουσιαστικά, ο μονοσεξισμός είναι το σύστημα, η βασική δομή. Είναι καθετί που δεν στοχεύει ευθέως τα αμφί* άτομα, αλλά παρόλα αυτά έχει την επίδραση ότι εξαφανίζει την ύπαρξή μας ή την εγκυρότητά μας.
Θέλω να σημειώσω πως ο μονοσεξισμός είναι μια δομή που πρωτίστως προέρχεται από την ετεροκανονικότητα και την πατριαρχία – κατά 99,99999999% προέρχεται από την ετεροκανονική κουλτούρα. Οπότε, για εμένα, ο μονοσεξισμός είναι ένας όρος που μας επιτρέπει να δούμε όλους τους τρόπους που η πιο ευρεία κουλτούρα δημιουργεί καταπίεση ενάντια στα αμφισεξουαλικά άτομα. Επιπρόσθετα, μας επιτρέπει να εξετάζουμε τον μονοσεξισμό ως μια δομή που επηρεάζει όλ@ς και όχι μόνο τα αμφί* άτομα – παραδείγματος χάριν, περιορίζοντας τις επιλογές των ανθρώπων.
Η αμφιφοβία από την άλλη είναι οι άμεσες αρνητικές συμπεριφορές και αντιμετωπίσεις κατά των αμφί* ανθρώπων. Είναι ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα του μονοσεξισμού. Εδώ μπορούμε να σκεφτούμε τις πολλές αρνητικές στάσεις και συμπεριφορές που στοχεύουν συγκεκριμένα τα αμφί* άτομα. Για παράδειγμα, όταν άτομα αρνούνται να κάνουν σχέση με κάποι@ επειδή είναι αμφί*, όταν οι αμφί* παρουσιάζονται στερεοτυπικά στα μίντια, όταν οι αμφί* γυναίκες γίνονται στόχοι σεξουαλικής βίας (γιατί θεωρούνται ως ιδιαίτερα σέξι σεξουαλικά αντικείμενα), όταν αμφί* άνθρωποι βιώνουν διακρίσεις στο χωρο εργασίας τους λόγω της αμφισεξουαλικότητάς τους (για παράδειγμά, επειδή θεωρούνται αφερέγγυ@, αλλοπρόσαλλ@, ανίκαν@ να διαχειριστούν ευθύνες ή να αφοσιωθούν στη δουλειά τους) και, ναι, -όταν αμφί* άτομα βιώνουν άσχημες συμπεριφορές από τις Λ, Ο, και Τ κοινότητες.
Νομίζω πως αυτός ο διαχωρισμός είναι πολύ σημαντικός γιατί πρόκειται για δύο διαφορετικά επίπεδα καταπίεσης που δουλεύουν ενάντια στα αμφιφυλόφιλα* άτομα – και φυσικά, θεωρώ πως ο χώρος που πιάνει η [συζήτηση για την] αμφιφοβία αυτή τη στιγμή σε αμφί* πολιτικούς διαλόγους είναι δυσανάλογος του προβλήματος και πως πρέπει να δώσουμε μεγαλύτερη προσοχή στον θεσμικό, ετεροκανονικό μονοσεξισμό.
____________________________________________
* Ο αστερίσκος υπάρχει για να συμπεριλάβει όλες τις μη μονοσεξουαλικές ταυτότητες, πχ. πανσέξουαλ, πολυσέξουαλ, κουήαρ κτλ.